Reyni aftur á morgun Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 6. júní 2012 06:00 Þjónustufulltrúar okkar aðstoða þig með ánægju eftir augnablik,“ malaði stimamjúkur símsvarinn í eyrað á mér. Ég hafði reyndar enga trú á því, enda höfðu þeir „því miður“ allir verið uppteknir í stundarfjórðung þegar þarna var komið sögu. Ég hékk enn á línunni. Sá stimamjúki hélt mér við efnið með því að gauka öðru hvoru að mér upplýsingum um heimasíðuna, hvar ég væri í röðinni og að erindi mínu yrði jú, sinnt með ánægju, bráðum. Ég var númer 7. Loks gaukaði hann því að mér að ég gæti líka lagt nafnið mitt og síma inn á símsvarann og þá yrði hringt í mig innan klukkutíma. Ég gerði það. Tveimur tímum síðar hafði enginn hringt. Ég náði engu sambandi þennan daginn. Þetta var í fyrradag, síðasta sólardaginn í átta daga hitabylgjunni en það kólnaði hressilega í gær. Ég giskaði á að þjónustufulltrúarnir hefðu allir verið uppteknir við annað, borða ís og safna freknum kannski! Nema það hafi sérstaklega margir átt erindi, einmitt þennan dag svo þeir hreinlega komust ekki í símann vegna anna. Ég varð svo sem ekkert súr yfir þessu. Svoleiðis. Teygði sjálf á kaffitímanum mínum eins og ég þorði þennan dag og sat úti í sólinni. Gott ef ég notaði ekki drjúgan hluta biðtímans í símanum einmitt til að safna freknum. Ég gat ekki farið að fjargviðrast úr af því þó gráguggnar skrifstofublækurnar sæktu í sólina, þá loksins hún skein. Við eigum nefnilega ekki að venjast svona tíð í maí eða yfirleitt bara. Það eru meira að segja gefin „sólarfrí“ sums staðar á Íslandi þegar svona einstaklega vel viðrar. Kannski höfðu þjónustufulltrúarnir fengið eitt slíkt þennan dag og bara gleymst að lesa þær upplýsingar inn á símsvarann. „Þjónustufulltrúar okkar eru í sólarfríi, hringdu á morgun!“ Ekkert mál. Erindi mitt var ekki það brýnt að það gæti ekki beðið yfir nótt eða þar til það kólnaði í veðri. Ég hringdi því bara aftur í gær og valdi samviskusamlega þá hnappa sem símsvarinn bauð mér til að komast í samband við réttan aðila: „Veldu einn fyrir þjónustufulltrúa, tvo fyrir skiptiborð … Þjónustufulltrúar okkar aðstoða þig með ánægju eftir augnablik … Þú ert númer 7 í röðinni … Þú getur einnig lesið inn nafn þitt og síma og við hringjum í þig innan klukkutíma … … Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Evrópusambandið eða nasismi Snorri Másson Skoðun Hlýnun jarðar mun ekki valda heimsendi Sæunn Kjartansdóttir Skoðun SVEIT – Kastið inn handklæðinu Aðalsteinn Árni Baldursson Skoðun Gaza getur ekki beðið lengur Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon Skoðun Ísland yrði betra með aðild að Evrópusambandinu Jón Frímann Jónsson Skoðun Hugvíkkandi efni: Forvitni umfram dómhörku Bergsveinn Ólafsson Skoðun Skjáfíkn - vísindi eða trú? Ásdís Bergþórsdóttir Skoðun Opið bréf til Íslandspósts ohf. Gróa Jóhannsdóttir Skoðun Friður eða svikalogn? Hilmari Þór Hilmarssyni, prófessor, svarað Andri Þorvarðarson Skoðun Listin að styðja en ekki stýra Árni Sigurðsson Skoðun
Þjónustufulltrúar okkar aðstoða þig með ánægju eftir augnablik,“ malaði stimamjúkur símsvarinn í eyrað á mér. Ég hafði reyndar enga trú á því, enda höfðu þeir „því miður“ allir verið uppteknir í stundarfjórðung þegar þarna var komið sögu. Ég hékk enn á línunni. Sá stimamjúki hélt mér við efnið með því að gauka öðru hvoru að mér upplýsingum um heimasíðuna, hvar ég væri í röðinni og að erindi mínu yrði jú, sinnt með ánægju, bráðum. Ég var númer 7. Loks gaukaði hann því að mér að ég gæti líka lagt nafnið mitt og síma inn á símsvarann og þá yrði hringt í mig innan klukkutíma. Ég gerði það. Tveimur tímum síðar hafði enginn hringt. Ég náði engu sambandi þennan daginn. Þetta var í fyrradag, síðasta sólardaginn í átta daga hitabylgjunni en það kólnaði hressilega í gær. Ég giskaði á að þjónustufulltrúarnir hefðu allir verið uppteknir við annað, borða ís og safna freknum kannski! Nema það hafi sérstaklega margir átt erindi, einmitt þennan dag svo þeir hreinlega komust ekki í símann vegna anna. Ég varð svo sem ekkert súr yfir þessu. Svoleiðis. Teygði sjálf á kaffitímanum mínum eins og ég þorði þennan dag og sat úti í sólinni. Gott ef ég notaði ekki drjúgan hluta biðtímans í símanum einmitt til að safna freknum. Ég gat ekki farið að fjargviðrast úr af því þó gráguggnar skrifstofublækurnar sæktu í sólina, þá loksins hún skein. Við eigum nefnilega ekki að venjast svona tíð í maí eða yfirleitt bara. Það eru meira að segja gefin „sólarfrí“ sums staðar á Íslandi þegar svona einstaklega vel viðrar. Kannski höfðu þjónustufulltrúarnir fengið eitt slíkt þennan dag og bara gleymst að lesa þær upplýsingar inn á símsvarann. „Þjónustufulltrúar okkar eru í sólarfríi, hringdu á morgun!“ Ekkert mál. Erindi mitt var ekki það brýnt að það gæti ekki beðið yfir nótt eða þar til það kólnaði í veðri. Ég hringdi því bara aftur í gær og valdi samviskusamlega þá hnappa sem símsvarinn bauð mér til að komast í samband við réttan aðila: „Veldu einn fyrir þjónustufulltrúa, tvo fyrir skiptiborð … Þjónustufulltrúar okkar aðstoða þig með ánægju eftir augnablik … Þú ert númer 7 í röðinni … Þú getur einnig lesið inn nafn þitt og síma og við hringjum í þig innan klukkutíma … …