RosaLEGar samsæriskenningar

Ykkar einlæg er rasandi og líkamshárarakandi öfgavaralitafemínisti og ég hef undir þeim formerkjum þróað með mér samsæriskenningar þar sem lyfjarisar, vísindamenn og heilbrigðisstarfsmenn, femínistar, fulltrúar ýmissa trúarbragða og samfélagið allt sameinast gegn heilsu fólks með leg. Allt í einu húrrandi legslímuheimshornaflakkandi feðraveldispartýi.

Kvennamál

Við eigum öll vinkonu sem kemst ekki út úr húsi sárustu túrdagana, nema ef vera skyldi í sjúkrabíl eftir að það líður yfir hana á baðinu. Ef við erum ekki hún, það er að segja. Makarnir og foreldrar fölna kannski þegar talið berst að túrverkjum, nú eða reiðast yfir eigin hjálparleysi, en konan ypptir öxlum. Svona er þetta bara. Hún er löngu hætt að leita á náðir heilbrigðisstarfsmanna sem eiga engar góðar lausnir, stinga kannski upp á barneignum eða pillunni ef hún er ekki þegar í notkun. Eða skurðaðgerð ef grunur leikur á legslímuflakki.

Verkjalyfin halda þessum konum með meðvitund, bjarga kannski hauskúpum frá vaskbrúnum, en lífsgæðin eru samt ekki upp á marga fiska þessa nokkru daga í mánuði. Hvernig má það vera að ekki sé búið að finna upp verkjalyf sem snarvirki á túrverki án teljandi aukaverkana? Gæti það verið vegna þess að fólkið sem upplifir reglulega sársauka sem getur jafnast á við hjartaáfall er ekki karlkyns? Kannski er það alls ekki málið. Mögulega er þetta allt í hausnum á okkur, þessum dularfullu og göldróttu manneskjuskapandi verum, og það nennir enginn lengur að reyna að sprauta okkur í hysteríuna.

 

Úr göldrum að töfralausninni: P-pillan

Eins og langflestar frjóar konur og transkonur á Íslandi, tók ég pilluna. Ég byrjaði áður en ég varð sjálfráða og áður en ég vissi var liðinn áratugur. Minni áhugi á kynlífi, aukin líkamsfita, ógleði, skapsveiflur og blóðtappar voru allt aukaverkanir sem ég þóttist vita af, en bara af því að ég tók það upp hjá sjálfri mér að lesa á miðann. Mér fannst stelpur bara vera með vesen og stimplaði þær óöruggar ef þær slepptu pilluáti fitunnar vegna. Hinar sem vildu ekki borða risaskammt af hormónum daglega voru stimplaðar nýaldarhippar. Ekki hafði ég nokkurn tímann hitt neinn sem hafði fengið blóðtappa, en ég hékk heldur ekki mikið á spítölum eða í líkhúsum. Maður er svo ódauðlegur á þessum aldri.

Þegar ég fluttist til Skotlands opnuðust loks augu mín fyrir nokkrum hlutum. Í fyrsta lagi gapti afgreiðslukonan í apótekinu eitt augnablik þegar ég ætlaði að reyna að borga fyrir pilluna. Svo kallaði hún mig vingjarnlega hænuna sína að skoskum sið og útskýrði að í þessu landi borgaði fólk ekki fyrir getnaðarvarnir. Auðvitað ekki! Ferðin til læknisins hafði reyndar líka verið ókeypis, meira að segja fyrir innflytjanda eins og mig. Ó, hvað ég sakna stundum Dr. Love & Partners. Hitt sem ég hjó eftir var að læknirinn heimtaði að ég kæmi í blóðþrýstingsmælingu á hálfs árs fresti (hæ, íslenskir heimilis- og kvensjúkdómalæknar!) og fengi þá lyfseðil fyrir næsta skammti ef allt væri í lagi. Ég hef aldrei reykt og er með svo lágan þrýsting að ég þarf að vera föst í umferðarteppu ansi lengi til að teljast með lífsmörkum. Svo ég hélt bara áfram mínu pilluáti. Um hríð.

Síðan þá hafa greinar flætt inn um netgáttina mína um skaðsemi lyfsins. Nú síðast bættist við viðamikil rannsókn sem sýnir að pillan geti valdið alvarlegu klínísku þunglyndi og kvíða. Hvers vegna er pillan ekki betri? Stutta samsæriskenningasvarið er að karlar þurfa ekki að taka hana og gróðamöguleikarnir eru litlir.

Kallapillan

Henni hefur verið lofað í áraraðir en hún situr ennþá sneypt á bekknum eins og barn sem enginn vill hafa með í sínu fótboltaliði. Á meðan er meiri peningum varið í að finna bestu leiðina til að vana hunda en að stýra frjósemi Homo sapiens.

En hversvegna er hún ennþá á bekknum? Kenningarnar eru nokkrar: Stjórnir lyfjafyrirtækja eru aðallega skipaðar körlum, körlum sem vilja ekki taka pillur. Á rannsóknarstigi hafa tilraunadýrin (karlar) fundið fyrir aukaverkunum sem eru nokkurn veginn nákvæmlega þær sömu og hrjá konur á pillunni. En það þykir ekki réttlætanlegt að bjóða körlum upp á það. Aftur er vandamálið fjármagnsskortur.

Túrverkir eru vanrannsakaðir, legslímuflakk er greint með skurðhníf að vopni, og það þykir eðlilegt að stjarnfræðilega margar konur taki lyf sem fæstir karlar myndu sætta sig við. Pillan er ein af mikilvægustu uppfinningum 20. aldarinnar og gjörbreytti lífi kvenna sem höfðu aðgang að henni. Þær áttu loksins alvöru val. Ég er ekki að segja að konur eigi ekki að taka hana, ég vil bara að þær séu upplýstar almennilega um aukaverkanirnar. Svo heimta ég að eitthvað betra sé fundið upp. Fyrir konur og karla.