Íslendingar voru afar sigursælir á þingi Norðurlandaráðs í gær. Auður Ava hlaut bókmenntaverðlaun ráðsins fyrir skáldsögu sína Ör og þá hreppti Kona fer í stríð, kvikmynd Benedikts Erlingssonar, kvikmyndaverðlaun Norðurlandaráðs.
Auður Ava var stödd á flugvellinum í Osló, að bíða eftir flugi heim, þegar blaðamaður náði tali af henni í dag. Hún er afar ánægð með verðlaunin en segist ekki endilega vön sigurtilfinningunni.
„Þetta er mikill heiður og miklu meira gert með þetta á Norðurlöndunum en heima. Þetta er skemmtilegt en að sama skapi erum við rithöfundar ekkert endilega sérstaklega sviðsvænir eða sjónvarpsvænir, og oftast þegar maður er tilnefndur er maður miklu vanari að fá ekki eitthvað og er bara heima í náttfötunum í sófanum.“
Skáldkonu boðið að taka þátt í Ungfrú Ísland
Auður Ava er á mála hjá Benedikt bókaútgáfu, tiltölulega litlu og nýstofnuðu forlagi Guðrúnar Vilmundardóttur, og vill verðlaunahafinn koma á framfæri þakklæti til smærri forlaga sem taka sénsinn.„Maður er alltaf að reyna að hjálpa þeim sem eru að taka áhættu og gefa mann út, og aðra fagurbókahöfunda sem eru ekki endilega bestsellers. Það er miklu erfiðara en margir halda heima fyrir að komast inn á Norðurlandamarkaðinn, það er miklu meiri áhugi á íslenskum bókmenntum í Mið- og Suður-Evrópu.“

„Það sem tekur við er að ég er með nýja bók sem er að koma út í næstu viku, og sný mér að henni og mínu venjulega lífi heima. Ég ætla í ferðalag með þremur vinum mínum, rithöfundum, og við erum öll með bækur sem við ætlum að lesa upp úr í Norðvesturkjördæmi.“
Verðlaunagripurinn of þungur í handfarangur
Auður Ava segir aðspurð að bókmenntaverðlaun Norðurlandaráðs séu stærstu verðlaun sem hún hefur hlotið á ferlinum. Hún segist jafnframt hafa náð að fagna fram á nótt í Osló í gær en nú stefnir íslenski hópurinn heim, hlaðinn verðlaunum. Sjálf hlaut Auður Ava peningaverðlaun, sem telja 350 þúsund danskar krónur eða um 6 milljónir íslenskra króna, og íburðarmikinn verðlaunagrip.„Já, ég ferðast nú alltaf létt, með næstum ekki neitt, þannig að ég lenti í smá vanda. Verðlaunagripurinn er svo þungur, örugglega hátt í tvö kíló, úr gleri og oddhvass, svo ég var að velta því fyrir mér hvort ég ætti að skilja hann eftir á hótelherberginu. En ég fékk að stinga honum í töskuna hjá öðrum sem var að fara heim.“