Gísli segir skordýraáhuga sinn hafa kviknað vegna þess að hann hafi alla tíð haft áhuga á vistfræði. Hann fór því í nám í sjávarvistfræði að loknu BS-prófi. Þegar hann byrjaði í doktorsnámi segist hann hafa farið yfir í vatnalíffræði og það hafi verið tilviljun sem réði því að skordýr urðu fyrir valinu.
„Þau eru langfjölliðuðust af þeim dýrategundum sem lifa í og við vötn. Ef þú tekur Mývatn sem dæmi þá getur þéttleikinn á botninum þar verið 100.000 á fermetra. Í Laxá í Suður-Þingeyjarsýslu höfum við mælt upp í 300.000 bitmýslirfur á fermetra,“ segir Gísli.
Skordýr eru aðalfæða fugla og fiska í íslenskum vötnum. Gísli segir að 70% fæðu urriðans í Laxá í Suður-Þingeyjarsýslu séu bitmýslirfur. Það er því ljóst að þær eru mjög mikilvægar fyrir lífríkið.
„Fiskistofnar Mývatns sveiflast með fæðuframboði mýs. Þó þeir éti líka krabbaflær og annað,“ segir Gísli. „Skordýr eru undirstaða mjög margs, þau eru til dæmis undirstaða mófuglalífs, þetta eru allt skordýraætur.“

„Það eru komnar humlutegundir sem ekki voru áður. Það eru rauðhumla, garðhumla og húshumla til viðbótar við móhumluna sem var fyrir. Þetta eru allt hunangsflugur,“ segir Gísli.
„Síðan hafa bæst við þó nokkuð margar geitungategundir. Holugeitungur var fyrsti geitungurinn í Reykjavík og nágrenni svona upp úr 1970. Núna eru geitungategundirnar orðnar sex, þetta verður fólk vart við, jafnvel óttast þetta.“
Á von á moskítóflugum til Íslands
Gísli segir að vatnaskordýrum fjölgi einnig en þekktasta dæmið er lúsmýið. „Ég spái því að með auknum lofthita, sem er þó sveiflukenndur, muni skordýrum hér fjölga verulega. Þau skordýr sem hafast við í heitari löndum eru að færa sig norður á bóginn. Ég á von á því að moskítóflugur slæði sér hingað til lands fyrr eða síðar.“Skordýrin berast hingað með vindum. Vorflugutegundum, sem eru á stærð við fiðrildi, hefur fjölgað úr 10 í 12 á þeim tíma sem Gísli hefur rannsakað þær. „Við höfum fylgst með hvað þær eru lengi að berast um landið, ég fann fyrri tegundina 1974 þegar ég var í doktorsnámi. Þá var hún bundin við Austfirði og Norðausturland. Núna hefur þessi tegund náð því að dreifa sér um allt land. Dreifingarhraðinn eru 7-10 km á ári.“

Gísli segir að óþarfi sé að hræðast að þessar nýju tegundir berist heim til fólks. „Það eru alltaf að berast ný skordýr sem verða húsdýr, þau koma yfirleitt með matvöru. Sérstaklega mjöli og öðru slíku. Yfirleitt eru þessi skordýr ekki hættuleg. En það er allt í lagi að hafa varann á. Sumt er ekkert æskilegt að hafa í híbýlum sínum eins og kakkalakka, það kemur mikil lykt af þeim.“
Gísli segir þrjár tegundir kakkalakka orðnar landlægar hér á landi, en þær hafa takmarkaða útbreiðslu.
Í Elliðaárdalnum í kvöld verður hægt að veiða skordýr og skoða þau í víðsjám. Gísli verður á staðnum ásamt fleiri líffræðingum frá Háskóla Íslands til að fræða fólk um dýrin sem það veiðir.
„Við hittumst við gömlu rafstöðina klukkan 18.00. Við sitjum við borð með víðsjár þannig að þeir sem safna skordýrunum geta skoðað þau betur með stækkun. Við komum með háfa og skálar sem fólk getur skoðað skordýrin í en það er gott ef fólk kemur með krukkur að heiman til að safna skordýrunum saman,“ segir Gísli.

Skordýraskoðunin er hluti af samstarfsverkefni Ferðafélags Íslands, Ferðafélagi unga fólksins, Háskóla Íslands og Háskóla unga fólksins, Með fróðleik í fararnesti. Gísli hefur verið með, sem hluta af verkefninu, kræklingagöngur í Hvalfirði sem er nú orðin að fjöruferð í Gróttu, skordýraskoðunina og í ágúst verður sveppaferð. Skordýraskoðunin ásamt hinum ferðunum er hugsuð fyrir alla fjölskylduna.
„Krakkarnir hafa mikinn áhuga á þessu,“ segir Gísli. „En svo kemur fullorðið fólk með, foreldrar og aðrir aðstandendur.“