Fengu blessun fót­bolta­doktorsins og fá fram­halds­líf í febrúar

Óbærilegur léttleiki knattspyrnunnar fjallar um tvo bræður sem horfa saman á alla leiki Manchester United. Daginn sem sýningin gerist koma tveir óvæntir gestir að horfa á leikinn, kærasti barnsmóður annars bróðurins og söngvarinn Valdimar, sem er leikinn af sjálfum sér.

Blaðamanni Vísis barst til eyrna að sýningin fengi framhaldslíf á næsta leikári og hafði samband við Ólaf, sem leikur '99-módelið Óla Gunnar í sýningunni, til að sjá hvort það stæðist og til að ræða viðtökurnar.

„Þetta fer í Borgarleikhúsið í febrúar, það er staðfest,“ sagði Ólafur aðspurður út í fréttir af framhaldslífi.

Verður sýningin þá með breyttu sniði?

„Sýningin verður aðlöguð að litla sviðinu, það þarf eitthvað að breyta leikmyndinni og kannski að uppfæra handritið ef eitthvað breytist í Manchester,“ sagði Ólafur.

Leikhúsgestir að koma í leikhús í fyrsta skipti á ævinni

Ólafur segir sýninguna hafa verið talsvert frábrugðna öðrum sýningum sem hann hefur leikið í. Salurinn var oft fullur af fótboltaáhugamönnum sem höfðu ekkert endilega komið í leikhús áður og þekktu því ekki óskrifaðar leikreglur leikhússins.

„Við vorum með skýran markhóp sem við vorum að tala við, karlmenn sem horfa á fótbolta,“ segir Ólafur og bætir við eftir stutta umhugsun „Það er kannski ekki alveg einskorðað við karlmenn, konur horfa líka á fótbolta.“

„En staðreyndin er sú að fótboltaáhugamenn eru að miklum meirihluta karlmenn,“ segir Ólafur um áhorfendahóp sýningarinnar sem, ólíkt flestum hefðbundnum sýningum, var mjög karllægur.

„Þetta var allt öðruvísi upplifun, sérstaklega þegar við vorum með sali sem voru uppfullir af fótboltaáhugamönnum. Það eru alveg staðir í sýningunni sem mæla það.“

„Á einum stað í sýningunni er verið að reffa í Pippo Inzaghi og það er bara ákveðinn hópur sem veit hver það er og það flýgur yfir hausinn á hinum,“ segir hann.

„Svo urðum við vör við það að mikið af fólki væri að mæta í leikhúsi í fyrsta skiptið, í lífinu nánast. Það kunni ekki alveg þessar óskrifuðu reglur í leikhúsinu, að sitja og horfa á. Stundum var verið að gjamma inn á milli en sýningin höndlaði það alveg,“ segir Ólafur um óreynda leikhúsgesti.

„Svo kemur hálfleikur í leiknum í sýningunni og það labbaði alltaf einhver út, það klikkaði ekki,“ segir Ólafur um það hvernig fólk hélt að þegar það væri kominn hálfleikur í fótboltaleiknum í sýningunni þá væri komið hlé í sýningunni sjálfri, sem var ekki raunin.

Valdimar ástæðan fyrir valinu á Manchester United

Ólafur segir meðbyrinn með sýningunni hafa verið gríðarlegan. Hann var sjálfur hræddur um að mikið vægi Manchester United gæti fælt fólk frá henni.

Var eitthvað sem kom á óvart við uppsetningu sýningarinnar?

„Það kom kannski ekki beint á óvart en þetta stóðst væntingar okkar og miklu meira en það hvernig viðbrögð við fengum við sýningunni. Það var svo geggjaður meðbyr. Ég hafði persónulega áhyggjur að af því þetta var Manchester United-leikrit þá myndi fólk fælast frá,“ segir Ólafur.

„Ég skil það reyndar vel, ég held með Liverpool,“ bætir hann við.

Af hverju varð Manchester United fyrir valinu?

„Ákvörðunin verður eiginlega til á sama tíma og við ákveðum að Valdimar leiki sjálfan sig. Hann heldur með Manchester United. Við höldum tveir með Liverpool og Svenni, sem leikur aðalhlutverkið, heldur með Everton, en heldur samt í alvörunni með Manchester City en á eftir að fatta það,“ segir Ólafur.

Það hefur, að ég veit, heldur ekki komið fram af hverju söngvarinn Valdimar er í sýningunni. 

„Valdimar og Albert Halldórsson, sem leikur Benna, eru æskuvinir alveg eins og í sýningunni. Það er eitthvað satt í öllum karakterunum, sérstaklega í karakter Alberts. Hann er pípari og veit minnst um fótbolta af okkur.“

„Þessi hugmynd með Valdimar kom þess vegna snemma inn,“ segir Ólafur.

Doktorinn kom fótboltafíklum í sætin

Meðal þeirra sem fóru á sýninguna var Hjörvar Hafliðason, fótboltadoktor, sem lýsti yfir ánægju sinni með sýninguna í hlaðvarpinu sínu. Ólafur segir að þær yfirlýsingar hafi haft mikil áhrif.

Þið fenguð góða umsögn hjá Hjörvari Hafliðasyni í Dr. Football. Funduð þið fyrir áhrifum þess?

„Algjörlega, hann talaði fyrst um sýninguna í hlaðvarpinu sínu rétt eftir að við frumsýndum og þá kom fullt af fólki sem hafði heyrt af sýningunni hjá honum,“ segir Ólafur um áhugann sem Hjörvar Hafliðason, fjárhirðir íslenskra fótboltaáhugamanna, vakti á sýningunni.

„En eftir að hann kom á sýninguna og minntist á hana í svona þremur þáttum þá seldist upp á sýninguna á sólarhring, en þá var reyndar bara lokasýningin eftir,“ segir Ólafur um mátt doktorsins.

Útvarpsstjóri og urmull fótboltamanna á lokasýningunni

Blaðamaður Vísis mætti sjálfur á lokasýninguna en þar var urmull af íslenskum fótboltamönnum. Fremstur í flokki var Hannes Þór Halldórsson, fyrrverandi landsliðsmarkmaður, en leikararnir nýttu sér mætingu hans í sjálfri sýningunni.

Auk hans voru á lokasýningunni Guðmundur Magnússon, leikmaður Fram; KR-ingarnir Stefán Árni Geirsson, Ástbjörn Þórðarson (sem spilar fyrir FH) og Guðmundur Andri Tryggvason, nú í Val; Rasmus Christiansen, leikmaður Aftureldingar og Gunnar Jónas Hauksson, leikmaður Gróttu og rakari, betur þekktur sem Guzcut.

„Við minntumst aðeins á Adam Ægi í sýningunni og það spurðist út,“ segir Ólafur um kantmann Vals sem kom á endanum á sýninguna.

Ég sá að útvarpsstjóri var líka mættur, var hann að skáta ykkur?

„Ekki að ég veit, en gaman að hann hafi mætt,“ segir Ólafur og bætir við „Honum var ekkert boðið eða neitt, hann var bara með vinahópnum sínum. Ég tók mynd af þeim við leikmyndina eftir sýninguna, þeir voru ánægðir,“ segir Ólafur.

Hið kvenlega auga mikilvægt 

Sýningin er kynjaskipt á óvenjulegan máta, það er að segja allir leikararnir eru karlar á meðan listrænir stjórnendur sýningarinnar eru allt konur. Ólafur segir það hafa verið listræna ákvörðun og að hið kvenlæga sjónarhorn hafi verið nauðsynlegt við gerð sýningarinnar.

Það eru bara karlar á sviðinu og konur baksviðs. Var það mjög markvisst eða atvikaðist það bara þannig?

„Það var listræn ákvörðun hjá okkur. Það bjó til sterkan contrast milli okkar á sviðinu og allra kvennanna sem voru að horfa á og gefa feedback.“

„Ef það eru bara strákar á vellinum þá er gaman að hafa stelpur utan hans,“ var ákveðinn frasi sem varð til við mótun verksins segir Ólafur.

„Þetta er líka mikilvægt sjónarhorn, við þekkjum okkar hlið svo vel en það er mikilvægt að vera með allar hliðar upp á borðum. Oft vorum við vissir um að fólk myndi fatta eitthvað sem þær sáu að virkaði ekki,“ segir Ólafur. 

Reyndar hafi það líka komið fyrir að stelpurnar vildu henda einhverju út sem strákarnir stóðu fastir á að yrði áfram inni.

„Það er gott að vera með þetta auga og það hefur líka áhrif á framsetninguna almennt, kvenleikinn hefur áhrif á ákvarðanatökuna. Við tókum til dæmis lag eftir Bríeti, það hefði aldrei gerst í einhverri gaurasýningu,“ segir hann.

Fengu fjórar Grímutilnefningar

Viðtökurnar við sýningunni hafa ekki bara verið góðar hjá áhorfendum heldur líka gagnrýnendum en sýningin fékk fjórar Grímutilnefningar núna um daginn. 

Þær voru fyrir leikrit ársins, þ.e. handritið sjálft, Ólafur var tilnefndur sem besti leikari í aukahlutverki, Viktoría Blöndal sem leikstjóri ársins og Valdimar Grímsson sem söngvari ársins.

„Skemmtilegt að sjálfstæða senan sé að fá mikið af tilnefningum í ár,“ segir Ólafur um Grímtilnefningarnar en á miðvikudaginn kemur síðan í ljós hvort sýningin hreppir Grímustyttu.

„Það er mikilvægt að hlúa að sjálfstætt starfandi sviðslistafólki og þeim leikhúsum sem sinna því.“ Þar fari fremst í flokki Tjarnarbíó sem, þrátt fyrir lítið fjármagn frá ríki og Reykjavíkurborg, lyftir grettistaki í að hlúa að grasrót íslenskrar leiklistar. 

Aðstandendur og leikarar við Tjarnarbíó hafa vakið athygli á bágri stöðu leikhússins undanfarið. Þau segja Tjarnarbíó að þolmörkum komið, það hafi hýst um 40 leikhópa og 300 starfsmenn á leikári en fái ekki fjármagn til samræmis, tæknibúnaður sé úr sér genginn og aðstaðan sé ekki lengur fólki bjóðandi.