Jóla­kötturinn hvæsti á tón­leika­gesti

Þrír vígalegir kórar héldu jólatónleika í Langholtskirkju á sunnudaginn. Einn þeirra var blandaður, Kór Langholtskirkju. Hinir tveir voru kvennakórar, Gradualekór Langholtskirkju og Graduale Nobili. Sá síðarnefndi vann það sér helst til frægðar að túra með Björk Guðmundsdóttur á svokölluðum Bíófilíutúr fyrir um áratug síðan. Kórinn samanstendur af ungum konum og því endurnýjar hann sig reglulega. Þar voru ekki sömu konurnar og í denn, en þær voru ekkert síðri nú.

Með glóandi glyrnur

Efnisskráin var lífleg og fjölbreytt, þar sem kórarnir sungu ýmist sitt í hvoru lagi, eða saman. Þar sem minnst var á Björk þá var einmitt lag í öndvegi á tónleikunum sem hún gerði ódauðlegt. Þetta var Jólakötturinn eftir Ingibjörgu Þorbergs við ljóð Jóhannesar úr Kötlum. Hér var lagið í útsetningu Skarphéðins Þórs Hjartarsonar. Útsetningin var ljómandi skemmtileg og samanstóð m.a. af ýmsu aukalegu. Til dæmis var breimað hátt og hvæst á tónleikagestina. Leikrænir tilburðir kórsins voru sérlega lifandi. Maður sá alveg ófreskjuna fyrir sér, með glóandi glyrnur og „kampana beitta sem brodda...“ Sönggleðin var svo yfirgengileg og smitandi að maður hreinlega sprakk úr hlátri. Þetta var frábær skemmtun.

Upp í tignarlegan hápunkt

Annað magnað lag var Stráið salinn, betur þekkt sem Skreytum hús með grænum greinum. Það er jólalag frá Wales. Flutningur kórsins var einstaklega kraftmikill, mjög hraður og með áhrifaríkum handahreyfingum. Einnig verður að nefna Þrettán daga jóla, sem er enskt þjóðlag. Á tónleikunum einkenndist það af sívaxandi gleði sem reis upp í tignarlegan hápunkt. Margt fleira mætti nefna sem hér er ekkert pláss fyrir, en flest lögin voru afar skemmtileg.

Fínar útsetningar og einsöngur

Kórútsetningarnar voru heilt yfir mjög fínar, látlausar og litríkar í senn. Þær voru alveg lausar við leiðinda gospeltilburði sem oft vill skemma falleg lög. Flæðið í útsetningunum og í söngnum sjálfum var grípandi og hinn sanni jólaandi sveif ávallt yfir. Ekki síst í nokkrum samsöngsatriðum þar sem tónleikagestir tóku þátt í söngnum. Það var bæði gaman og hátíðlegt.

Einsöngvari á tónleikunum var Oddur Arnþór Jónsson baríton. Hann er einn af okkar fremstu óperusöngvurum. Á tónleikunum var söngur hans voldugur. Röddin var stór og breið, ákaflega fögur og túlkunin ávallt innileg, án þess að vera yfirborðsleg. Í raun var Oddur eins og heill kór í sjálfu sér. Ekki var laust við að manni fyndist hann of stórbrotinn við hliðina á reynslulitlum unglingsstúlkunum í Gradualekór Langholtskirkju. En það vandist furðufljótt.

Í það heila voru þetta flottir tónleikar. Stjórnendur kóranna, þau Magnús Ragnarsson, Agnes Jórunn Andrésdóttir, Lilja Dögg Gunnarsdóttir og Sunna Karen Einarsdóttir voru með allt á hreinu. Og nokkrir hljóðfæraleikarar spiluðu fagmannlega. Maður gekk glaður út í náttmyrkrið á eftir, út í snjókomu í logni sem var rúsínan í pylsuendanum og alveg fullkomið.

Niðurstaða:

Líflegir og skemmtilegir jólatónleikar.