
Stöndum saman – nýtum tækifærin
Ýmis mál voru gerð upp á árinu 2010. Fæst þeirra geyma góðan vitnisburð fyrir stjórnarflokkana. Það væri nær að segja að ríkisstjórnin hafi verið í samfelldum átökum við þjóðina. Samkomulag við aðila vinnumarkaðarins rann út í sandinn, næstum hver einasti kjósandi í þjóðaratkvæðagreiðslu um Icesave-samningana hafnaði niðurstöðu ríkisstjórnarinnar og fjárlög byggðust á enn frekari álögum á heimili og fyrirtæki og niðurskurði sem ekkert samráð hafði verið haft um. Getuleysi stjórnvalda við að taka á skuldavanda heimilanna skapaði ósætti í samfélaginu og margt fleira má tína til af þessum toga.
Dapurleg mistökGott samstarf náðist á milli stjórnmálaflokka á Alþingi um viðbrögð við rannsóknarskýrslu Alþingis. Vonandi leiðir það samstarf til bættra vinnubragða á þingi og í stjórnsýslunni. En dapurleg voru mistök meirihluta Alþingis sem ákvað að kalla saman landsdóm til að rétta yfir fyrrverandi forsætisráðherra og draga þar með stjórnmálin inn í réttarsal. Þau málalok voru Alþingi til minnkunar og skömm að atkvæðagreiðslu sumra þingmanna þar sem höggi var komið á pólitíska andstæðinga en eigin flokksmönnum hlíft.
Þörf á styrkri stjórnÞrátt fyrir að liðið ár geymi fjölmörg dæmi um mistök, rangar áherslur og sundurlyndi er eina leiðin fram á við að láta ekki deigan síga. Við erfiðar aðstæður er sem aldrei fyrr þörf á sáttavilja, skýrri framtíðarsýn og bjartsýni um að hægt sé að sigrast á erfiðleikunum.
Staðreyndin er að við höfum öll færi á að skapa hér bjartari framtíð. Það er því full ástæða til bjartsýni ef rétt er á málum haldið. Sundurlyndi á stjórnarheimilinu og ágreiningur um grundvallarmál, þar sem engin málamiðlun er í augsýn, eykur hins vegar á vandann einmitt þegar þörf var á styrkri stjórn og skýrri stefnu. Það er táknrænt fyrir það, hvernig ástandið er orðið, að helsta fréttaefni síðustu daga ársins er af átökum innan stjórnarliðsins og augljóst að líf ríkisstjórnarinnar hangir á bláþræði.
Endurreisn á traustum grunniNæstu mánuðir verða afdrifaríkir um það, hvernig til tekst næstu árin við að bæta lífskjörin. Afar mikilvægt er að ná ábyrgum kjarasamningum sem stuðla að endurreisn á traustum grunni. Eins er það grundvallaratriði að fjárfesting í atvinnulífinu hefjist, því með henni fylgir brýn atvinnu- og verðmætasköpun.
Í efnahagsmálum leggjum við sjálfstæðismenn áherslu á að hlífa fólki og fyrirtækjum við frekari álögum, örva hagvöxt og styðja þá sem vilja láta til sín taka. Við trúum því að leiðin til þess að vinna bug á efnahagsvandanum sé að virkja alla til þátttöku. Leið ríkisstjórnarinnar hefur á hinn bóginn því miður orðið til þess að auka byrðar þeirra sem hafa það erfitt fyrir og gera þeim erfiðara fyrir sem vilja reyna að spreyta sig og finna kröftum sínum viðnám. Þannig dýpkar efnahagslægðin og dregst á langinn. Það er því óhjákvæmilegt að breyta um stefnu við stjórn landsins.
Nýtum tækifærinVið búum í fámennu landi með tiltölulega einfalda atvinnuvegi. Lýðræðishefð er rík á Íslandi og okkur hefur tekist, þrátt fyrir ágreining um stefnu og áherslur, að tryggja miklar framfarir í þjóðlífinu. Sá árangur og reynsla getur reynst okkur mikilvægt veganesti ef við berum gæfu til að leysa úr læðingi það afl sem býr í fólkinu. Nú berast jákvæð tíðindi af ástandi fiskistofnanna í kringum landið, við eigum dýrmætar orkuauðlindir og þjóðin er vel menntuð. Það er því engum vafa undirorpið að allt það sem þarf til að binda skjótt enda á efnahagsþrengingarnar er til staðar. Nú þarf einungis að bretta upp ermar, ganga hreint til verks og nýta tækifærin.
Fyrir hönd Sjálfstæðisflokksins óska ég landsmönnum öllum hamingju og velfarnaðar á komandi ári.
Skoðun

Stormur í Þjóðleikhúsinu
Bubbi Morthens skrifar

Börn í skugga stríðs
Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar

Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra
Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson skrifar

Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra?
Ævar Harðarson skrifar

Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar?
Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar

120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi
Jón Páll Haraldsson skrifar

Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið
Sandra B. Franks skrifar

Auðbeldi SFS
Örn Bárður Jónsson skrifar

Skjárinn og börnin
Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar

„Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“
Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar

Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast?
Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar

Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi
Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar

Opið hús fyrir útvalda
Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar

Af hverju hræðist fólk kynjafræði?
Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar

Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið
Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar

Hópnauðganir/svartheimar!
Davíð Bergmann skrifar

Valdið og samvinnuhugsjónin
Kjartan Helgi Ólafsson skrifar

NPA breytti lífinu mínu
Sveinbjörn Eggertsson skrifar

Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni?
Alfa Jóhannsdóttir skrifar

Gildi kærleika og mannúðar
Toshiki Toma skrifar

Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar?
Jón Skafti Gestsson skrifar

Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru
Árni Stefán Árnason skrifar

Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum...
Ole Anton Bieltvedt skrifar

Grafarvogsgremjan
Þorlákur Axel Jónsson skrifar

Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu
Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar

Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands
Hjörtur J. Guðmundsson skrifar

Hugleiðingar á páskum
Ámundi Loftsson skrifar

Gremjan í Grafarvogi
Davíð Már Sigurðsson skrifar

Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence
Skúli Ólafsson skrifar

Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa
Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar