
Er sjósund fyrir mig?
Þegar í skýluna var komið rölti ég að sjálfsögðu með henni niður á strönd og áður en ég vissi af var ég kominn hálfur út í. Ég stóðst ekki mátið og þennan dag tók ég mín fyrstu sjósundtök við strendur Íslands. Þarna gerði ég mér enga grein fyrir því hversu mikil áhrif þetta ætti eftir að hafa á líf mitt. Mánuði seinna var ég genginn í Sjósunds- og sjóbaðsfélag Reykjavíkur og farinn að mæta í sjósund 2-3 sinnum í viku.
Hvað heillar?
Fyrir flesta sem byrja sjósund er þetta viss áskorun; í upphafi þarf að yfirstíga ákveðinn ótta og reyna á þolmörkin. En sjósund snýst um svo miklu meira en það. Þegar ég lít til baka og hugsa um þann tíma sem liðinn er, geri ég mér grein fyrir því hversu miklu auðugra líf mitt er í dag. Ég hef kynnst yndislegu fólki og eignast fjöldann allan af nýjum vinum. Ég hef fundið heitan sumarsjóinn umlykja líkamann og flotið eins og korktappi í kvöldsólinni. Hef fundið þann innri frið sem fylgir því að synda í hafinu, gleyma stund og stað og endurnærast eftir erfiðan dag. Eftir situr gleði og ánægja.
Það er svo merkilegt að í sjónum er alltaf gleði. Allir eru kátir, allir spjalla og vinátta er sjálfsögð þegar þú syndir með einhverjum. Oft heyrast söngvar óma og hlátrasköll bergmála milli aldnanna. Þetta er bara lítið brot af öllu því sem heillar mig og fær mig til að koma aftur og aftur.
Aðstaða vítt og breitt
Sjósund er stundað víða um land og aðstæður fara hvarvetna batnandi. Í Reykjavík er synt flesta daga vikunnar við Ylströndina í Nauthólsvík. Þar er fyrirtaks búningsaðstaða, gufubað og útisturta. Hægt er að bregða sér í heita pottinn strax eftir sundið. Á Kjalarnesi við Klébergslaug er verið að útbúa góða aðstöðu en þar er hægt að ganga frá sundlauginni niður í fjöruna og svo til baka og ylja sér í heita pottinum á eftir. Vaxandi áhugi er á Seltjarnarnesi og yfir sumartímann er oft synt við Gróttu. Á Akranesi er einnig virkt sjósundsfélag og góðar aðstæður til sunds sem og á fleiri stöðum vítt og breitt um landið.
Sjósund er fyrir alla
Það eru til margar gerðir af sjósundsfólki og enginn einn hópur er öðrum fremri að mínu mati. Sumir mæta eingöngu í sjóböðin á meðan aðrir synda. Sumir synda stutt, aðrir langt og frjálst val er um hlífðarfatnað. Hanskar, hettur og sokkar eru algengir en líka vesti og gallar, allt eftir því hvað hentar hverjum og einum. Sumir synda bara yfir heitasta tímann og miða við að sjórinn hafi náð 8-10 gráðum. Aðrir synda allan ársins hring. Hverjum og einum er í lófa lagið hvernig hann stundar sjóinn og á hvaða tímum.
Sjósunds- og sjóbaðsfélag Reykjavíkur er fyrir alla þessa hópa. Alltaf eru einhverjar skemmtilegar uppákomur hjá félaginu og svokölluð millimánaðasund eru fastur liður. Þá er farið í sjóinn rétt fyrir miðnætti síðasta dag hvers mánaðar og komið upp úr fljótlega eftir miðnætti í þeim næsta. Þessar kvöldstundir eru oft með þeim allra skemmtilegustu og mikið hlegið og sungið. Reglulega er farið og synt á nýjum stöðum sem margir hverjir verða að föstum sjósundsstöðum. Á sumrin tekur félagið á móti nýju fólki og fer með það fyrstu skiptin í sjóinn. Á vefsíðu félagsins, www.sjor.is, má finna ítarlegar upplýsingar um starfsemi og viðburði en þar er einnig hægt að skrá sig í félagið.
Sjósund er heilnæmt
Hollusta sjósunds er ótvíræð; blóðflæði eykst um líkamann og algengt er að heyra fólk tala um að það hafi grennst eða lagast af húðkvillum eftir að það byrjaði í sjósundi. Sjósund er einnig sagt hafa styrkjandi áhrif á ónæmiskerfið. Allt þetta tek ég svo sannarlega undir. Benda má á viðtal við Hallgrím Magnússon lækni á Djúpavogi í þættinum Reykjavík síðdegis á Bylgjunni þann 26. júlí sl. Hann segist iðka sjósund sem oftast og telur það allra meina bót. Áhugasamir geta hlustað á upptökuna á vefsíðu Vísis.
Að lokum
Kæri lesandi, áramótin eru tími þar sem menn staldra við og líta yfir farinn veg. Þegar ég hugsa um allt það sem sjósundið hefur fært mér og mínum vinum, vil ég eindregið hvetja sem flesta til að reyna. Engu er að tapa en þú gætir eignast áhugamál sem endist þér alla ævi og færir þér heilsu, hamingju og góða vini. Láttu sjá þig á nýju ári!
Skoðun

Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána?
Sigríður Ólafsdóttir skrifar

Þegar mannshjörtun mætast
Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar

Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla
Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar

Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf
Björn Ólafsson skrifar

Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum
Sigurður Kári Harðarson skrifar

Stöðvum glæpagengi á Íslandi
Hjalti Vigfússon skrifar

Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“
Gunnar Ármannsson skrifar

Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða?
Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar

Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar
Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar

Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing
Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar

„Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“
Heiðrún Jónsdóttir skrifar

Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins?
Birgir Finnsson skrifar

Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja
Viðar Hreinsson skrifar

Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð!
Ólafur Ingólfsson skrifar

Vinnustaðir fatlaðs fólks
Atli Már Haraldsson skrifar

Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki?
Jón Hrói Finnsson skrifar

Blóð, sviti og tár
Jökull Jörgensen skrifar

Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika?
Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar

Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju?
Sigurþóra Bergsdóttir skrifar

Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir
Anna Maria Jónsdóttir skrifar

Listin við að fara sér hægt
Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar

Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli!
Eydís Inga Valsdóttir skrifar

Ábyrgð yfirvalda á innra mati á skólastarfi
Anna Greta Ólafsdóttir skrifar

Bjánarnir úti á landi
Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar

Hvað kostar EES samningurinn þjóðina?
Sigurbjörn Svavarsson skrifar

En hvað með loftslagið?
Emma Soffía Elkjær Emilsdóttir,Eiríkur Hjálmarsson skrifar

Ráðherra og valdníðsla í hans nafni
Örn Pálmason skrifar

Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 1/3
Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar