Meistaraáskorun til ríkisstjórnarinnar Valgerður Árnadóttir skrifar 1. október 2014 09:43 Meistaramánuður hefst nú 1. október og þúsundir íslendinga taka þátt. Fólk setur sér mismunandi markmið, allt frá því að neyta hellisbúafæðis og æfa líkamsrækt daglega yfir í það að lesa fleiri bækur og eyða meiri tíma með fjölskyldunni. Heilu vinahóparnir og vinnustaðirnir taka sig saman og skora á hvor aðra og veita hver öðrum stuðning til að ná settum markmiðum. Að því tilefni vil ég skora á ríkisstjórnina. Hvað tel ég mikilvægustu áskorunina fyrir hana? Jú að lifa eins og við „hin" (almúginn) gerir í einn mánuð!! Miðað við áherslur ríkisstjórnarinnar þá höfum við það öll rosa gott, við búum við gott heilbrigðiskerfi, sómasamleg laun og skortir ekkert. (A.m.k. ekki við sem erum dugleg.) Því vil ég skora á ykkur kæru ráðherrar og forsætisráðherra að lifa eins og við í einn mánuð. Það þýðir það að taka aðeins við lágmarkslaunum, (eða jafnvel millistéttarlaunum, þið vitið þessi sem rétt slefa í skattþrep 2) Með þessum launum þurfið þið að borga af húsnæðislánum eða húsaleigu eins og meðal fjölskylda, borga reikninga og af námslánum, leikskólagjöld, skólamáltíðir, kaupa í matinn og greiða fyrir aðra nauðsynjavöru og þjónustu sem þið kunnið að þurfa á að halda. Í þessum mánuði þurfið þið einnig að afsala ykkur fríðindum ykkar í formi ferðastyrkja, styrkja til gleraugnakaupa, læknis- og líkamsræktarkostnaðar sem þið eruð svo heppin að hafa getað úthlutað ykkur sjálfum með einróma samþykki hvors annars. Leyfum ykkur að eiga hádegismatinn og kaffið sem þið fáið í vinnunni þar sem þið eruð nýgræðingar í þessu og erfitt er einnig að neita ykkur um að þiggja mat í þeim veislum sem ykkur er boðið í vegna vinnu ykkar. Ykkur er að sjálfsögðu velkomið að sækja um húsaleigubætur, íþrótta- og tómstundastyrki eftir því sem við á í ykkar bæjarfélagi og þiggja barnabætur eins og við „hin". Nema úbs! Þið eruð flest í sambúð og makar ykkar því líka flest með einhver laun. Þið fáið því engar bætur vegna þess að þið hafið það svo gott og þarfnist þeirra ekki þótt þið séuð með 2-4 börn á framfæri. Ég vona að börnin þurfi ekki að fara til tannlæknis, eigi ekki afmæli eða að reikningarnir fyrir tómstundum sé á gjalddaga þennan mánuðinn því það er ekki til peningur fyrir slíkt. Þið getið í því tilfelli hafið fjáröflun, selt vinum og vandamönnum klósettpappír og rækjur í tonnatali eða fengið ykkur aukavinnu eins og við "hin". Ekki viljum við að þetta átak ykkar bitni á börnunum. En þó þurfið þið ef þið eruð með heimilishjálp að senda hana í frí, sjálf verðið þið að fara með og sækja börnin í skóla, útbúa nesti, hjálpa til við heimanám, elda mat, þrífa og þvo þvott. Ég ráðlegg ykkur einnig að leggja bílnum, það mun ekki vera nægur peningur fyrir rekstrarkostnaði og bensíni þennan mánuð nema kannski einstaka sunnudagsbíltúr. Svo er líka svo skemmtilegt í strætó, þið getið spjallað við fólkið sem kaus ykkur á leiðinni og fengið enn betri innsýn í líf þeirra. Ég veit að ykkur er annt um heilsuna, en því miður verður það erfitt fyrir ykkur að borða einungis hollan og góðan íslenskan mat, þið munið komast að því að hann er mun dýrari en innflutta matvaran sem fæst í lágvöruverslunum (LÁGmarkslaun= LÁGvöruverslun) og í þeim verslunum er grænmetis- og ávaxtaúrvalið einnig oft mjög lélegt og alls ekki ódýrt þó það sé við það að úldna. En ég veit um hóp sem fer í gámana (Dumpster diving) ég get komið ykkur í samband við þau í lok mánaðar þegar peningurinn er uppurinn, þau vita um alla bestu gámana og eru bara venjulegt fólk sem vill ekki líða þá skömm að fara í matargjafaröð hjá hjálparsamtökum enda hvorki heimilislaus né atvinnulaus, bara venjulegt háskólamenntað fólk með lág laun. Þið munið að það má ekkert svindla og taka upp Visa-kortið, fá sér yfirdrátt eða seilast í sparnaðarreikninginn, því eins og þið munið sjá þá hefur ekki verið til peningur afgangs til að spara svo það er enginn sparnaðarreikningur fyrir hendi hjá "venjulegri fjölskyldu", kreditkortið og yfirdrátturinn er í svo blússandi mínus að venjuleg manneskja fær reglulega kvíðakast og reynir að hugsa ekki um það heldur bara vinna og vinna, því ef maður er duglegur þá á maður að geta borgað þetta allt á endanum, er það ekki? Ég styð ykkur heilshugar í þessu átaki ykkar, ég tel að þið munuð vera margs vísari og fróðari eftir þennan mánuð og að áherslur ykkar munu breytast verulega. Ykkur verður vel tekið í strætisvögnum, lágvöruverslunum og hvert svo sem þessi áskorun leiðir ykkur og þið munuð standa uppi sem sannir meistarar, Áfram ríkisstjórn!! Koma svo.. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Meistaramánuður Valgerður Árnadóttir Mest lesið Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Halldór 19.04.2025 Halldór Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson Skoðun Skoðun Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson skrifar Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Skoðun Listin við að fara sér hægt Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Sjá meira
Meistaramánuður hefst nú 1. október og þúsundir íslendinga taka þátt. Fólk setur sér mismunandi markmið, allt frá því að neyta hellisbúafæðis og æfa líkamsrækt daglega yfir í það að lesa fleiri bækur og eyða meiri tíma með fjölskyldunni. Heilu vinahóparnir og vinnustaðirnir taka sig saman og skora á hvor aðra og veita hver öðrum stuðning til að ná settum markmiðum. Að því tilefni vil ég skora á ríkisstjórnina. Hvað tel ég mikilvægustu áskorunina fyrir hana? Jú að lifa eins og við „hin" (almúginn) gerir í einn mánuð!! Miðað við áherslur ríkisstjórnarinnar þá höfum við það öll rosa gott, við búum við gott heilbrigðiskerfi, sómasamleg laun og skortir ekkert. (A.m.k. ekki við sem erum dugleg.) Því vil ég skora á ykkur kæru ráðherrar og forsætisráðherra að lifa eins og við í einn mánuð. Það þýðir það að taka aðeins við lágmarkslaunum, (eða jafnvel millistéttarlaunum, þið vitið þessi sem rétt slefa í skattþrep 2) Með þessum launum þurfið þið að borga af húsnæðislánum eða húsaleigu eins og meðal fjölskylda, borga reikninga og af námslánum, leikskólagjöld, skólamáltíðir, kaupa í matinn og greiða fyrir aðra nauðsynjavöru og þjónustu sem þið kunnið að þurfa á að halda. Í þessum mánuði þurfið þið einnig að afsala ykkur fríðindum ykkar í formi ferðastyrkja, styrkja til gleraugnakaupa, læknis- og líkamsræktarkostnaðar sem þið eruð svo heppin að hafa getað úthlutað ykkur sjálfum með einróma samþykki hvors annars. Leyfum ykkur að eiga hádegismatinn og kaffið sem þið fáið í vinnunni þar sem þið eruð nýgræðingar í þessu og erfitt er einnig að neita ykkur um að þiggja mat í þeim veislum sem ykkur er boðið í vegna vinnu ykkar. Ykkur er að sjálfsögðu velkomið að sækja um húsaleigubætur, íþrótta- og tómstundastyrki eftir því sem við á í ykkar bæjarfélagi og þiggja barnabætur eins og við „hin". Nema úbs! Þið eruð flest í sambúð og makar ykkar því líka flest með einhver laun. Þið fáið því engar bætur vegna þess að þið hafið það svo gott og þarfnist þeirra ekki þótt þið séuð með 2-4 börn á framfæri. Ég vona að börnin þurfi ekki að fara til tannlæknis, eigi ekki afmæli eða að reikningarnir fyrir tómstundum sé á gjalddaga þennan mánuðinn því það er ekki til peningur fyrir slíkt. Þið getið í því tilfelli hafið fjáröflun, selt vinum og vandamönnum klósettpappír og rækjur í tonnatali eða fengið ykkur aukavinnu eins og við "hin". Ekki viljum við að þetta átak ykkar bitni á börnunum. En þó þurfið þið ef þið eruð með heimilishjálp að senda hana í frí, sjálf verðið þið að fara með og sækja börnin í skóla, útbúa nesti, hjálpa til við heimanám, elda mat, þrífa og þvo þvott. Ég ráðlegg ykkur einnig að leggja bílnum, það mun ekki vera nægur peningur fyrir rekstrarkostnaði og bensíni þennan mánuð nema kannski einstaka sunnudagsbíltúr. Svo er líka svo skemmtilegt í strætó, þið getið spjallað við fólkið sem kaus ykkur á leiðinni og fengið enn betri innsýn í líf þeirra. Ég veit að ykkur er annt um heilsuna, en því miður verður það erfitt fyrir ykkur að borða einungis hollan og góðan íslenskan mat, þið munið komast að því að hann er mun dýrari en innflutta matvaran sem fæst í lágvöruverslunum (LÁGmarkslaun= LÁGvöruverslun) og í þeim verslunum er grænmetis- og ávaxtaúrvalið einnig oft mjög lélegt og alls ekki ódýrt þó það sé við það að úldna. En ég veit um hóp sem fer í gámana (Dumpster diving) ég get komið ykkur í samband við þau í lok mánaðar þegar peningurinn er uppurinn, þau vita um alla bestu gámana og eru bara venjulegt fólk sem vill ekki líða þá skömm að fara í matargjafaröð hjá hjálparsamtökum enda hvorki heimilislaus né atvinnulaus, bara venjulegt háskólamenntað fólk með lág laun. Þið munið að það má ekkert svindla og taka upp Visa-kortið, fá sér yfirdrátt eða seilast í sparnaðarreikninginn, því eins og þið munið sjá þá hefur ekki verið til peningur afgangs til að spara svo það er enginn sparnaðarreikningur fyrir hendi hjá "venjulegri fjölskyldu", kreditkortið og yfirdrátturinn er í svo blússandi mínus að venjuleg manneskja fær reglulega kvíðakast og reynir að hugsa ekki um það heldur bara vinna og vinna, því ef maður er duglegur þá á maður að geta borgað þetta allt á endanum, er það ekki? Ég styð ykkur heilshugar í þessu átaki ykkar, ég tel að þið munuð vera margs vísari og fróðari eftir þennan mánuð og að áherslur ykkar munu breytast verulega. Ykkur verður vel tekið í strætisvögnum, lágvöruverslunum og hvert svo sem þessi áskorun leiðir ykkur og þið munuð standa uppi sem sannir meistarar, Áfram ríkisstjórn!! Koma svo..
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun