Niðurskurður til kvikmyndasjóðs hefur verið harðlega gagnrýndur og sjónum beint að 35 prósenta endurgreiðslu frá ríkinu, sem Lilja Alfreðsdóttir, menningar- og viðskiptaráðherra stóð fyrir og er aðeins á færi svokallaðra kvikmyndarisa að nýta sér. Bandalag íslenskra listamanna segja niðurskurðinn jafnframt í hróplegri andstöðu við nýsamþykkta kvikmyndastefnu.
Sjá einnig: Endurgreiðslur til kvikmyndaframleiðenda verða 35 prósent
„Það er í raun alveg óskiljanleg ákvörðun að láta það gerast í kjölfar velgengni íslenskrar kvikmyndagerðar og mikilvægi listgreinarinnar í fyrirsjáanlegri framtíð. Sjálfstæð íslensk kvikmyndagerð hefur mikla þýðingu fyrir okkur hér heima fyrir, við að skrásetja okkar eigin samtíma og endurspegla hann okkur til gleði og aukins skilnings. En ekki síður gerir öflug íslensk kvikmyndagerðin okkur kleift að taka þátt í alþjóðlegu umhverfi á okkar eigin forsendum og skapa okkur sjálfstæða rödd í alþjóðlegu umhverfi. Óskiljanleg ákvörðun,“ segir í umsögninni.
„Andlitslaust ráðstöfunarfé“
Þá þurfi að gera grein fyrir því fjármagni sem í dag er stærsti útgjaldaliður samninga og styrkja við listir og menningu sem kallað er „andlitslaust“ ráðstöfunarfé ráðuneytisins. Nokkrar listgreinar láti sér nægja litla sneið af ráðstöfunarfé í þeim kafla málaflokksins. Sá útgjaldaliður hækkar um 10 prósent milli ára, bandalagið kveðst hafa óskað eftir greiningu á slíkum útgjöldum en sú eftirgrennslan hefur ekki borið árangur.
Þjóðaróperu hvergi að finna
Minnst er á áætlun um Þjóðaróperu er ekki að finna í þessari fjárlagagerð. Nefndir á vegum ráðuneytisins hefur á undanförnum árum unnið að undirbúningi Þjóðaróperu og stofnun hennar er á verkefnalista menningarmálaráðuneytisins sem kynntur var í Hörpu í upphafi starfstíma ríkisstjórnarinnar.
„Sú staðreynd að óperan sem listform skuli ekki eiga stöðugri starfsgrundvöll en raun ber vitni gerir menningarlandslag okkar fátæklegra en ásættanlegt er. Við eigum gríðarlegan fjölda hæfileikafólks í greininni sem flest starfar erlendis, því tækifærin og óperuumhverfið hér heima býður ekki upp á að þeir listamenn starfi hér nema stöku sinnum. Fyrir liggja hugmyndir og vinna í ráðuneytinu til að hrinda þessu í framkvæmd og því þarf að skapa rými í fjárlögum ríkisins,“ segir í umsögn bandalagsins.
Loks er ítrekað hve illa margir listamenn hafi komið undan þeim samkomutakmörkunum sem faldurinn sett á störf þeirra, en bent á að listamenn séu líklega sá hópur sem fljótastur er að ná vopnum sínum vegna þess hve akur listarinnar er kvikur og lifandi.
„Allar greinar listarinnar eru ekki bara verkfæri í öflugu framtíðarhagkerfi, þar sem verðmætasköpun mun byggja á hugmyndum og mannviti, laða að ferðamenn og hvetja til nýjunga og efla frjósama hugsunar – listin er fyrst og fremst okkar dýrmætasta verkfæri til að auðga mannlíf, dýpka skilning og tala máli mennskunnar. Á því er ekki vanþörf á þessum tímum.“
