Aðför að safnageiranum Hilmar J. Malmquist. skrifar 27. apríl 2023 08:30 Jóhannes Þór Skúlason, framkvæmdastjóri Samtaka ferðaþjónustunnar (SAF), birti grein í Vísi 24. mars s.l. þar sem hann svarar grein minni í Vísi 22. mars s.l. um kvörtun SAF og Perlu Norðursins hf. (PN) til Samkeppniseftirlitsins vegna fyrirhugaðs sýningahalds Náttúrminjasafns Íslands í nýjum höfuðstöðvum safnsins á Seltjarnarnesi. Í ljósi nýjustu vendinga í skyldu máli, þ.e. ákvörðunar bæjarstjórnar Kópavogs að leggja niður rannsóknastarfsemi og sýningahald Náttúrufræðistofu Kópavogs á grundvelli svipaðra „raka“ og SAF færir fyrir sínu máli gegn Náttúruminjasafninu er full ástæða til að svara framkvæmdastjóra SAF. Aðför SAF og PN er hvorki bundin við Náttúrumninjasafnið né eru SAF og PN ein um aðförina að safnageiranum. Allur safnageirinn undir Jóhannes kveinkar sér undan grein minni, kallar hana „stríðsyfirlýsingu“ og neitar því … „að í erindi SAF felist almenn aðför að safnastarfsemi.“og segir að málið snúist ekki um „minja og náttúrusöfn almennt“ heldur einvörðungu fyrirhugaða starfsemi Náttúruminjasafnsins á Seltjarnarnesi. Ástæðuna segir hann vera „að ýmislegt varðandi þessa tilteknu sýningu Náttúruminjasafns afmarkar málið við hana“. Útskýringar Jóhannesar eru þær að það „tengjast t.d. ekki allar minjasýningar á landinu sambærilegri sýningu í Perlunni beint“ (leturbr. mín) líkt og SAF telur að fyrirhugað sýningahald Náttúruminjasafnsins á Seltjarnarnesi muni gera, sem og að „það eru heldur ekki allar minjasýningar byggðar á fýsileikakönnun sem tiltekur sérstaklega að sýning þeirra verði „sambærileg“ við sýninguna í Perlunni.“. Við þennan málflutning framkvæmdastjóra SAF er ýmislegt að athuga. Í fyrsta lagi er Jóhannes í mótsögn við sjálfan sig um það hvort kvörtunin beinist aðeins að Náttúruminjasafninu eða safnastarfsemi í landinu almennt. Jóhannes segir sjálfur að SAF vilji líka „fá svar þar til bærra yfirvalda“ um „hugsanlega önnur sambærileg tilfelli“. Í öðru lagi stendur í kvörtuninni „Þá er skorað á Samkeppniseftirlitið að taka til sjálfstæðrar athugunar þau söfn og sýningar sem rekin eru af opinberum aðilum og fyrirtækjum í eigu ríkisins, til dæmis Orkusýningu Landsvirkjunar í Ljósafossstöð.“. Ennfremur er í niðurlagi kvörtunarinnar „skorað á Samkeppniseftirlitið að taka jafnframt til sjálfstæðrar skoðunar þau söfn og þær sýningar sem reknar eru af opinberum aðilum og eru í beinni samkeppni við einkaaðila.“ Dæmi nú hver fyrir sig um hverjir séu undir í kvörtun SAF og PN. Málflutningur Jóhannesar þess efnis að kvörtunin afmarkist við Náttúruminjasafnið vegna þess að fyrirhuguð sýning safnsins á Seltjarnarnesi verði „sambærileg“ við sýningu PN í Perlunni, sem Jóhannes segir að sé tekið sérstaklega fram í svokallaðri fýsileikakönnun, sem á sér enga stoð og er hreinn uppspuni, er í senn furðuleg og hjákátleg og stenst ekki skoðun. Náttúruminjasafnið hefur um 500 m2 til umráða undir sýningaratriði í nýjum höfuðstöðvum sínum á Seltjarnarnesi, Náttúruhúsi í Nesi, og meginþema sýningarinnar verður hafið, líffræðilegur fjölbreytileiki sjávar, vistfræði, myndun og mótun Atlantshafs og Íslands og náttúruvár á borð við loftslagsbreytingar og áhrif á vistkerfi sjávar. Hafinu er vissulega gerð skil á sýningu PN í Perlunni en sú umfjöllun er með allt öðrum hætti og margfalt minni að sniðum en verður í Náttúruhúsi í Nesi. Þegar upp er staðið verða sýningar PN og Náttúruminjasafnsins um hafið ósambærilegar að flestu ef ekki öllu leyti m.t.t. hugmyndafræði, efnistaka og framsetningar. Kópavogsbær, KPMG og náttúran Skýrsla KPMG sem liggur til grundvallar ákvörðun Kópavogsbæjar um að leggja niður Náttúrufræðistofu Kópavogs er sama marki brennd og málflutningur SAF og PN. Þar á bæ sjá menn ekki „fjárhagslegan ávæning“ af því að stofan, sem skv. safnalögum er skilgreind sem „viðurkennt safn“ og nýtur m.a. ríkisstyrkja, skuli sinna rannsóknum! Því er einnig haldið fram, án nokkurra raka, að rannsóknastarfsemin sé „í samkeppni við aðra“. Skilningsskortur og fégræðgi Ljóst má vera, þótt framkvæmdastjóri SAF reyni að halda öðru fram, að SAF og PN hófu með kvörtun sinni vegferð sem beinist að hinum opinbera safnageira almennt og Náttúruminjasafni Íslands sérstaklega. Aðför SAF rímar og við þau orð framkvæmdastjórans að það sé „afstaða samtakanna að rekstur opinberra aðila í samkeppni við einkaaðila sé óæskilegur.“ Það er leitt til þess að vita að SAF skuli skilgreina starfsemi höfuðsafns þjóðarinnar í náttúrufræðum og annarra opinberra safna og sýninga með jafn þröngsýnum og skilningsvana hætti. Hið sama gildir um bæjarstjórn Kópavogs og KPMG í tilviki Náttúrufræðistofu Kópavogs. Starfsemi þessara stofnana snýst um lögboðin, óhagnaðardrifin hlutverk á sviði rannsókna, skráningar, varðveislu og miðlunar til almennings og gesta landsins, sem einkaaðilar á borð PN lúta ekki. Ólíkt Náttúruminjasafninu gæti PN t.d. lokað sýningu sinni í Perlunni á morgun vafningalaust ef skyldi harðna svo á dalnum að arður til eigenda þætti of lítill. Saga húsnæðismála Náttúruminjasafnsins er löng, ríflega 135 ára, og þyrnum stráð en nú hefur loks verið fundin lausn með flutningi í Náttúruhús í Nesi, glæsilega byggingu á einkar fögrum stað á Seltjarnarnesi. Með kvörtun SAF og PN hefur hins vegar dregið ský fyrir sólu, því fjárhagslegur aðskilnaður á rekstri sýningar frá öðrum rekstri Náttúruminjasafnsins myndi kippa fótunum undan grundvallarhlutverki safnsins, sem er að miðla fróðleik, upplýsingum og þekkingu um náttúru Íslands til almennings og gesta landsins með sýningahaldi. Að lokum Skyldi svo fara eins og SAF stefnir að með kvörtun sinni til Samkeppniseftirlitsins gagnvart Náttúruminjasafninu og fleiri söfnum, liggur beinast við að leggja höfuðsafn þjóðarinnar í náttúrufræðum niður, líkt og Kópavogsbær hefur gert með Náttúrufræðistofu Kópavogs. Það væri til vitnis um mikla skammsýni, skilningsskort, fégræðgi og harðlínustefnu í anda nýfrjálshyggju gagnvart opinberum umsvifum, náttúrufræðslu og náttúrvernd. Ég trúi ekki öðru en að Náttúruminjasafn Íslands eigi sér bjartari framtíð meðal þjóðarinnar en slík örlög. Höfundur er forstöðumaður Náttúruminjasafn Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Söfn Mest lesið Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Fyrstu jólin eftir ástvinamissi Anna Sigurðardóttir Skoðun Atvinnumál fatlaðra Ína Valsdóttir Skoðun „Þetta er ekki hægt, en það verður samt að gera þetta“ Arnar Þór Jónsson Skoðun Mýtan um sæstreng! Andrés Pétursson Skoðun Milljónerí Hannes Örn Blandon Skoðun Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun Bíp Bíp Bíp Ágúst Mogensen Skoðun Það er ekki nóg að vera klár stelpa/strákur/stálp Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Hvað er borgaraleg pólitík? Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun Skoðun Skoðun Fyrstu jólin eftir ástvinamissi Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Skyndihjálp: Lykillinn að öruggara samfélagi Hildur Vattnes Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Það er ekki nóg að vera klár stelpa/strákur/stálp Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Kosningum lokið og hvað nú? Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun „Þetta er ekki hægt, en það verður samt að gera þetta“ Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Mýtan um sæstreng! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Kvennaárið 2025 Drífa Snædal skrifar Skoðun Bíp Bíp Bíp Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Samviskufrelsi heilbrigðisstarfsmanna ekki vandamál þegar kemur að dánaraðstoð Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Milljónerí Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Jólaskreytingafyllerí: Eru takmörk fyrir því hversu langt má ganga í jólaskreytingum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er borgaraleg pólitík? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn verðmætasköpunar Sigríður Mogensen skrifar Skoðun Þorlákshöfn - byggð á tímamótum Anna Kristín Karlsdóttir skrifar Skoðun Hagsmunamál fyrirtækjanna í stjórnarsáttmála Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lausnin í leikskólamálum að grafa undan atvinnuþátttöku og jafnrétti? Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Lýðræði hinna sterku Jón Páll Hreinsson skrifar Skoðun Bleikir hvolpar Darri Gunnarsson,Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Lifandi dauð! Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Það hafa allir sjötta skilningarvit Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Skoðun mín á alþingiskosningum 2024 Valgerður Bára Bárðardóttir skrifar Skoðun Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Skautaíþróttir í Reykjavík í dauðafæri - kýlum á stækkun Skautahallarinnar Bjarni Helgason skrifar Skoðun Hlustið á fólkið í skólunum? Dóra Þorleifsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægasta atkvæðið Kristbjörg Þórisdóttir skrifar Skoðun Nálgunarbann Fjölnir Sæmundsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Kosningasigur fyrir dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Í morgun vöknuðum við á merkilegum tíma Silja Rún Friðriksdóttir skrifar Skoðun Hálft líf heimilislausra kvenna Kristín I. Pálsdóttir,Halldóra R. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Snúum samfélagi af rangri leið Finnbjörn A. Hermansson skrifar Sjá meira
Jóhannes Þór Skúlason, framkvæmdastjóri Samtaka ferðaþjónustunnar (SAF), birti grein í Vísi 24. mars s.l. þar sem hann svarar grein minni í Vísi 22. mars s.l. um kvörtun SAF og Perlu Norðursins hf. (PN) til Samkeppniseftirlitsins vegna fyrirhugaðs sýningahalds Náttúrminjasafns Íslands í nýjum höfuðstöðvum safnsins á Seltjarnarnesi. Í ljósi nýjustu vendinga í skyldu máli, þ.e. ákvörðunar bæjarstjórnar Kópavogs að leggja niður rannsóknastarfsemi og sýningahald Náttúrufræðistofu Kópavogs á grundvelli svipaðra „raka“ og SAF færir fyrir sínu máli gegn Náttúruminjasafninu er full ástæða til að svara framkvæmdastjóra SAF. Aðför SAF og PN er hvorki bundin við Náttúrumninjasafnið né eru SAF og PN ein um aðförina að safnageiranum. Allur safnageirinn undir Jóhannes kveinkar sér undan grein minni, kallar hana „stríðsyfirlýsingu“ og neitar því … „að í erindi SAF felist almenn aðför að safnastarfsemi.“og segir að málið snúist ekki um „minja og náttúrusöfn almennt“ heldur einvörðungu fyrirhugaða starfsemi Náttúruminjasafnsins á Seltjarnarnesi. Ástæðuna segir hann vera „að ýmislegt varðandi þessa tilteknu sýningu Náttúruminjasafns afmarkar málið við hana“. Útskýringar Jóhannesar eru þær að það „tengjast t.d. ekki allar minjasýningar á landinu sambærilegri sýningu í Perlunni beint“ (leturbr. mín) líkt og SAF telur að fyrirhugað sýningahald Náttúruminjasafnsins á Seltjarnarnesi muni gera, sem og að „það eru heldur ekki allar minjasýningar byggðar á fýsileikakönnun sem tiltekur sérstaklega að sýning þeirra verði „sambærileg“ við sýninguna í Perlunni.“. Við þennan málflutning framkvæmdastjóra SAF er ýmislegt að athuga. Í fyrsta lagi er Jóhannes í mótsögn við sjálfan sig um það hvort kvörtunin beinist aðeins að Náttúruminjasafninu eða safnastarfsemi í landinu almennt. Jóhannes segir sjálfur að SAF vilji líka „fá svar þar til bærra yfirvalda“ um „hugsanlega önnur sambærileg tilfelli“. Í öðru lagi stendur í kvörtuninni „Þá er skorað á Samkeppniseftirlitið að taka til sjálfstæðrar athugunar þau söfn og sýningar sem rekin eru af opinberum aðilum og fyrirtækjum í eigu ríkisins, til dæmis Orkusýningu Landsvirkjunar í Ljósafossstöð.“. Ennfremur er í niðurlagi kvörtunarinnar „skorað á Samkeppniseftirlitið að taka jafnframt til sjálfstæðrar skoðunar þau söfn og þær sýningar sem reknar eru af opinberum aðilum og eru í beinni samkeppni við einkaaðila.“ Dæmi nú hver fyrir sig um hverjir séu undir í kvörtun SAF og PN. Málflutningur Jóhannesar þess efnis að kvörtunin afmarkist við Náttúruminjasafnið vegna þess að fyrirhuguð sýning safnsins á Seltjarnarnesi verði „sambærileg“ við sýningu PN í Perlunni, sem Jóhannes segir að sé tekið sérstaklega fram í svokallaðri fýsileikakönnun, sem á sér enga stoð og er hreinn uppspuni, er í senn furðuleg og hjákátleg og stenst ekki skoðun. Náttúruminjasafnið hefur um 500 m2 til umráða undir sýningaratriði í nýjum höfuðstöðvum sínum á Seltjarnarnesi, Náttúruhúsi í Nesi, og meginþema sýningarinnar verður hafið, líffræðilegur fjölbreytileiki sjávar, vistfræði, myndun og mótun Atlantshafs og Íslands og náttúruvár á borð við loftslagsbreytingar og áhrif á vistkerfi sjávar. Hafinu er vissulega gerð skil á sýningu PN í Perlunni en sú umfjöllun er með allt öðrum hætti og margfalt minni að sniðum en verður í Náttúruhúsi í Nesi. Þegar upp er staðið verða sýningar PN og Náttúruminjasafnsins um hafið ósambærilegar að flestu ef ekki öllu leyti m.t.t. hugmyndafræði, efnistaka og framsetningar. Kópavogsbær, KPMG og náttúran Skýrsla KPMG sem liggur til grundvallar ákvörðun Kópavogsbæjar um að leggja niður Náttúrufræðistofu Kópavogs er sama marki brennd og málflutningur SAF og PN. Þar á bæ sjá menn ekki „fjárhagslegan ávæning“ af því að stofan, sem skv. safnalögum er skilgreind sem „viðurkennt safn“ og nýtur m.a. ríkisstyrkja, skuli sinna rannsóknum! Því er einnig haldið fram, án nokkurra raka, að rannsóknastarfsemin sé „í samkeppni við aðra“. Skilningsskortur og fégræðgi Ljóst má vera, þótt framkvæmdastjóri SAF reyni að halda öðru fram, að SAF og PN hófu með kvörtun sinni vegferð sem beinist að hinum opinbera safnageira almennt og Náttúruminjasafni Íslands sérstaklega. Aðför SAF rímar og við þau orð framkvæmdastjórans að það sé „afstaða samtakanna að rekstur opinberra aðila í samkeppni við einkaaðila sé óæskilegur.“ Það er leitt til þess að vita að SAF skuli skilgreina starfsemi höfuðsafns þjóðarinnar í náttúrufræðum og annarra opinberra safna og sýninga með jafn þröngsýnum og skilningsvana hætti. Hið sama gildir um bæjarstjórn Kópavogs og KPMG í tilviki Náttúrufræðistofu Kópavogs. Starfsemi þessara stofnana snýst um lögboðin, óhagnaðardrifin hlutverk á sviði rannsókna, skráningar, varðveislu og miðlunar til almennings og gesta landsins, sem einkaaðilar á borð PN lúta ekki. Ólíkt Náttúruminjasafninu gæti PN t.d. lokað sýningu sinni í Perlunni á morgun vafningalaust ef skyldi harðna svo á dalnum að arður til eigenda þætti of lítill. Saga húsnæðismála Náttúruminjasafnsins er löng, ríflega 135 ára, og þyrnum stráð en nú hefur loks verið fundin lausn með flutningi í Náttúruhús í Nesi, glæsilega byggingu á einkar fögrum stað á Seltjarnarnesi. Með kvörtun SAF og PN hefur hins vegar dregið ský fyrir sólu, því fjárhagslegur aðskilnaður á rekstri sýningar frá öðrum rekstri Náttúruminjasafnsins myndi kippa fótunum undan grundvallarhlutverki safnsins, sem er að miðla fróðleik, upplýsingum og þekkingu um náttúru Íslands til almennings og gesta landsins með sýningahaldi. Að lokum Skyldi svo fara eins og SAF stefnir að með kvörtun sinni til Samkeppniseftirlitsins gagnvart Náttúruminjasafninu og fleiri söfnum, liggur beinast við að leggja höfuðsafn þjóðarinnar í náttúrufræðum niður, líkt og Kópavogsbær hefur gert með Náttúrufræðistofu Kópavogs. Það væri til vitnis um mikla skammsýni, skilningsskort, fégræðgi og harðlínustefnu í anda nýfrjálshyggju gagnvart opinberum umsvifum, náttúrufræðslu og náttúrvernd. Ég trúi ekki öðru en að Náttúruminjasafn Íslands eigi sér bjartari framtíð meðal þjóðarinnar en slík örlög. Höfundur er forstöðumaður Náttúruminjasafn Íslands.
Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun
Skoðun Samviskufrelsi heilbrigðisstarfsmanna ekki vandamál þegar kemur að dánaraðstoð Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Jólaskreytingafyllerí: Eru takmörk fyrir því hversu langt má ganga í jólaskreytingum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Er lausnin í leikskólamálum að grafa undan atvinnuþátttöku og jafnrétti? Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar
Skoðun Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar
Skoðun Skautaíþróttir í Reykjavík í dauðafæri - kýlum á stækkun Skautahallarinnar Bjarni Helgason skrifar
Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun