„Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur skrifar 9. maí 2024 10:32 Á hverju vori hefst kapphlaup meðal foreldra barna í yngstu stigum grunnskóla borgarinnar, þar sem keppt er um takmörkuð pláss í sumarstarf frístundaheimilanna. Að missa af plássi á frístundaheimili getur verið dýrkeypt fyrir heimilið, enda er dagvistun forsenda þess að foreldrar og forráðamenn komist til vinnu. Sumarleyfi barna í grunnskólum borgarinnar eru mun lengri en sumarleyfi á vinnumarkaði. Reykjavíkurborg starfrækir vandað frístundastarf fyrir grunnskólanema en þar dvelja flest börn í fyrstu bekkjum grunnskóla á veturna eftir að skóladegi lýkur. Á starfsstöðvunum vinnur úrvals starfsfólk sem skipuleggur dagskrá í samvinnu við börnin sjálf og sinnir þeim af hlýju og áhuga. Í frístundinni leika krakkarnir sér saman undir eftirliti, taka þátt í listasmiðjum, íþróttum og fara í vettvangsferðir svo fátt eitt sé nefnt. Foreldrar þessara ungu Reykvíkinga finna vel fyrir því hve ánægðir krakkarnir eru með frístundina, þau hlakka til að mæta og finnst súrt að missa úr degi. Frístundaheimilin eru hreinlega ómissandi og það er þakkarvert að svo gott fólk veljist þar til starfa þrátt fyrir lágt kaup. Frístundaheimilin starfrækja sumarnámskeið frá 8.30-16.30 alla virka daga í sex vikur yfir sumartímann. En sá er galli á gjöf Njarðar að frístundaheimilin fá einungis fjármagn til að sinna um helmingi af eftirspurninni og færri komast að en vilja. Hér er því um takmörkuð gæði að ræða og ætla mætti að þeim gæðum yrði skipt á réttlátan hátt. En svo er ekki. Opnað er fyrir umsóknir á tilteknum degi og tíma á vorin. Þeir foreldrar sem vita hvernig kerfið virkar sitja tilbúnir við tölvuna og skrá sitt barn á allar þær vikur sem þau óska eftir. Sú regla sem forstöðumönnum starfsstöðvanna er gert að fara eftir við inntöku er: Fyrstur kemur, fyrstur fær. Þau sem eru fyrst til að skrá sín börn fá því pláss, oft í allar þær vikur sem þau óska eftir, en þau sem á eftir koma fá kannski ekkert. Engin önnur viðmið eru við inntöku, hvorki félagsleg eða efnahagsleg staða foreldra né annað sem getur veitt börnum forgang. Þau sem sækja um á slaginu kl. 10 fá allt á meðan þau sem sækja um tuttugu mínútum seinna fá kannski ekkert. Um er að ræða mikið niðurgreidda þjónustu á vegum borgarinnar, sem kostuð er með útsvari sem við borgarbúar greiðum í sameiningu til samreksturs samfélagsins okkar. Þetta ósanngjarna kerfi bitnar í fyrsta lagi á börnunum sjálfum sem mörg hver vilja helst vera í sumarfrístund með bekkjarfélögum sínum. Í öðru lagi snýr óréttlætið að foreldrum í efnahagslegu tilliti því hér um mikla mismun að ræða hvað varðar skiptingu á almannagæðum. Hver vika í sumarfrístund kostar um 15.000 krónur en til samanburðar eru flest önnur úrræði, svo sem sumarnámskeið fyrir börn á vegum íþróttafélaga eða myndlistarskóla, að minnsta kosti fórum sinnum dýrari. Það getur því munað mjög miklu í kostnaði fyrir þá foreldra sem neyðast til að kaupa námskeið annars staðar allt sumarið. Þá er fyrirkomulag af þessu tagi, sem krefst þekkingar á kerfishlið umsóknar, til þess fallið að mismuna börnum innflytjenda og annarra nýrra Íslendinga sem ekki tala íslensku sem fyrsta mál og búa að smærra tengslaneti. Slíkir hópar mega síst við því að verða af þjónustu á borð við sumarfrístund. Þó að borgin sé með sértæk úrræði sem snúa að afslætti námskeiðsgjalda fyrir nýja Íslendinga er umsóknarkerfið þessum hópum óvilhallt. Foreldrar sem sinna grunn- og bráðaþjónustu, til dæmis heilbrigðisstarfsfólk, hafa sömuleiðis síðri tök á því að vakta umsóknarglugga klukkan 10 að morgni. Þá geta veikindi einnig valdið því að ekki sé hægt að vakta gluggann. Skv. 11. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 ber borginni að tryggja jafnræði borgaranna og má einnig vísa til 65. gr. stjórnarskrár sem kveður á um að tryggja beri borgurum sama rétt og leggur bann við mismunun á grundvelli þjóðfélagsstöðu. Samningur Sameinuðu þjóðanna um réttindi barnsins var lögfestur hér á landi með lögum nr. 19/2013. Þar er vísað til lögfestrar meginreglu barnaréttar um að í öllum ákvörðunum sem snúa að börnum, skuli fyrst líta til þess hvað sé barninu fyrir bestu. Að úthluta gæðum með þessum hætti skapar ójöfnuð sem hefur áhrif á efnahag fjölskyldu barnsins, félagslega stöðu þess og líðan. Þá má kanna hvernig slíkt fyrirkomulag samræmist mannréttindastefnu Reykjavíkurborgar sem kveður á um baráttu gegn margþættri mismunun og áherslu á heildstæða sýn. Óskandi væri að Reykjavíkurborg skuldbindi sig til að bjóða öllum þeim grunnskólabörnum, sem þess óska, pláss í sumarfrístund eftir þörfum hverrar fjölskyldu. En á meðan ekki er sett meira fjármagn í þennan mikilvæga málaflokk setjum við fram skýlausa kröfu um að gæðunum sé útdeilt á sanngjarnari hátt. Það ætti að vera sjálfssagt að foreldrar fengju ráðrún til að senda inn umsóknir sem síðan yrði unnið úr og fólki boðin pláss í samræmi við gagnsæ og sanngjörn viðmið. Höfundar eru foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur: Valgerður Pálmadóttir Nína Richter Hjördís Harðardóttir Tryggve Folkeson Halla Þórlaug Óskarsdóttir Eva Rún Snorradóttir Guðrún Harðardóttir Kasper Kristensen Lea María Lemarquis Andréa Massad Thabit Lakh Sindri Magnússon Guðlaug Elísabet Finnsdóttir Ingibjörg Snædal Guðmundsdóttir Hólmfríður Hafsteinsdóttir Guðrún Hrund Harðardóttir Eva Lára Haukdsóttir Júlía Runólfsdóttir Jón Heiðar Kolbrúnarson Anna Dís Guðrúnardóttir Ósk Jóhannesdóttir Yrsa Þöll Gylfadóttir Vilborg Guðjónsdóttir Kristján Hrannar Pálsson Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frístund barna Skóla- og menntamál Grunnskólar Reykjavík Sveitarstjórnarmál Mest lesið Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Fyrstu jólin eftir ástvinamissi Anna Sigurðardóttir Skoðun Atvinnumál fatlaðra Ína Valsdóttir Skoðun „Þetta er ekki hægt, en það verður samt að gera þetta“ Arnar Þór Jónsson Skoðun Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun Mýtan um sæstreng! Andrés Pétursson Skoðun Bíp Bíp Bíp Ágúst Mogensen Skoðun Milljónerí Hannes Örn Blandon Skoðun Hvað er borgaraleg pólitík? Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun Það er ekki nóg að vera klár stelpa/strákur/stálp Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Fyrstu jólin eftir ástvinamissi Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Skyndihjálp: Lykillinn að öruggara samfélagi Hildur Vattnes Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Það er ekki nóg að vera klár stelpa/strákur/stálp Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Kosningum lokið og hvað nú? Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun „Þetta er ekki hægt, en það verður samt að gera þetta“ Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Mýtan um sæstreng! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Kvennaárið 2025 Drífa Snædal skrifar Skoðun Bíp Bíp Bíp Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Samviskufrelsi heilbrigðisstarfsmanna ekki vandamál þegar kemur að dánaraðstoð Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Milljónerí Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Jólaskreytingafyllerí: Eru takmörk fyrir því hversu langt má ganga í jólaskreytingum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er borgaraleg pólitík? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn verðmætasköpunar Sigríður Mogensen skrifar Skoðun Þorlákshöfn - byggð á tímamótum Anna Kristín Karlsdóttir skrifar Skoðun Hagsmunamál fyrirtækjanna í stjórnarsáttmála Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lausnin í leikskólamálum að grafa undan atvinnuþátttöku og jafnrétti? Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Lýðræði hinna sterku Jón Páll Hreinsson skrifar Skoðun Bleikir hvolpar Darri Gunnarsson,Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Lifandi dauð! Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Það hafa allir sjötta skilningarvit Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Skoðun mín á alþingiskosningum 2024 Valgerður Bára Bárðardóttir skrifar Skoðun Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Skautaíþróttir í Reykjavík í dauðafæri - kýlum á stækkun Skautahallarinnar Bjarni Helgason skrifar Skoðun Hlustið á fólkið í skólunum? Dóra Þorleifsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægasta atkvæðið Kristbjörg Þórisdóttir skrifar Skoðun Nálgunarbann Fjölnir Sæmundsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Kosningasigur fyrir dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Í morgun vöknuðum við á merkilegum tíma Silja Rún Friðriksdóttir skrifar Skoðun Hálft líf heimilislausra kvenna Kristín I. Pálsdóttir,Halldóra R. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Snúum samfélagi af rangri leið Finnbjörn A. Hermansson skrifar Sjá meira
Á hverju vori hefst kapphlaup meðal foreldra barna í yngstu stigum grunnskóla borgarinnar, þar sem keppt er um takmörkuð pláss í sumarstarf frístundaheimilanna. Að missa af plássi á frístundaheimili getur verið dýrkeypt fyrir heimilið, enda er dagvistun forsenda þess að foreldrar og forráðamenn komist til vinnu. Sumarleyfi barna í grunnskólum borgarinnar eru mun lengri en sumarleyfi á vinnumarkaði. Reykjavíkurborg starfrækir vandað frístundastarf fyrir grunnskólanema en þar dvelja flest börn í fyrstu bekkjum grunnskóla á veturna eftir að skóladegi lýkur. Á starfsstöðvunum vinnur úrvals starfsfólk sem skipuleggur dagskrá í samvinnu við börnin sjálf og sinnir þeim af hlýju og áhuga. Í frístundinni leika krakkarnir sér saman undir eftirliti, taka þátt í listasmiðjum, íþróttum og fara í vettvangsferðir svo fátt eitt sé nefnt. Foreldrar þessara ungu Reykvíkinga finna vel fyrir því hve ánægðir krakkarnir eru með frístundina, þau hlakka til að mæta og finnst súrt að missa úr degi. Frístundaheimilin eru hreinlega ómissandi og það er þakkarvert að svo gott fólk veljist þar til starfa þrátt fyrir lágt kaup. Frístundaheimilin starfrækja sumarnámskeið frá 8.30-16.30 alla virka daga í sex vikur yfir sumartímann. En sá er galli á gjöf Njarðar að frístundaheimilin fá einungis fjármagn til að sinna um helmingi af eftirspurninni og færri komast að en vilja. Hér er því um takmörkuð gæði að ræða og ætla mætti að þeim gæðum yrði skipt á réttlátan hátt. En svo er ekki. Opnað er fyrir umsóknir á tilteknum degi og tíma á vorin. Þeir foreldrar sem vita hvernig kerfið virkar sitja tilbúnir við tölvuna og skrá sitt barn á allar þær vikur sem þau óska eftir. Sú regla sem forstöðumönnum starfsstöðvanna er gert að fara eftir við inntöku er: Fyrstur kemur, fyrstur fær. Þau sem eru fyrst til að skrá sín börn fá því pláss, oft í allar þær vikur sem þau óska eftir, en þau sem á eftir koma fá kannski ekkert. Engin önnur viðmið eru við inntöku, hvorki félagsleg eða efnahagsleg staða foreldra né annað sem getur veitt börnum forgang. Þau sem sækja um á slaginu kl. 10 fá allt á meðan þau sem sækja um tuttugu mínútum seinna fá kannski ekkert. Um er að ræða mikið niðurgreidda þjónustu á vegum borgarinnar, sem kostuð er með útsvari sem við borgarbúar greiðum í sameiningu til samreksturs samfélagsins okkar. Þetta ósanngjarna kerfi bitnar í fyrsta lagi á börnunum sjálfum sem mörg hver vilja helst vera í sumarfrístund með bekkjarfélögum sínum. Í öðru lagi snýr óréttlætið að foreldrum í efnahagslegu tilliti því hér um mikla mismun að ræða hvað varðar skiptingu á almannagæðum. Hver vika í sumarfrístund kostar um 15.000 krónur en til samanburðar eru flest önnur úrræði, svo sem sumarnámskeið fyrir börn á vegum íþróttafélaga eða myndlistarskóla, að minnsta kosti fórum sinnum dýrari. Það getur því munað mjög miklu í kostnaði fyrir þá foreldra sem neyðast til að kaupa námskeið annars staðar allt sumarið. Þá er fyrirkomulag af þessu tagi, sem krefst þekkingar á kerfishlið umsóknar, til þess fallið að mismuna börnum innflytjenda og annarra nýrra Íslendinga sem ekki tala íslensku sem fyrsta mál og búa að smærra tengslaneti. Slíkir hópar mega síst við því að verða af þjónustu á borð við sumarfrístund. Þó að borgin sé með sértæk úrræði sem snúa að afslætti námskeiðsgjalda fyrir nýja Íslendinga er umsóknarkerfið þessum hópum óvilhallt. Foreldrar sem sinna grunn- og bráðaþjónustu, til dæmis heilbrigðisstarfsfólk, hafa sömuleiðis síðri tök á því að vakta umsóknarglugga klukkan 10 að morgni. Þá geta veikindi einnig valdið því að ekki sé hægt að vakta gluggann. Skv. 11. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 ber borginni að tryggja jafnræði borgaranna og má einnig vísa til 65. gr. stjórnarskrár sem kveður á um að tryggja beri borgurum sama rétt og leggur bann við mismunun á grundvelli þjóðfélagsstöðu. Samningur Sameinuðu þjóðanna um réttindi barnsins var lögfestur hér á landi með lögum nr. 19/2013. Þar er vísað til lögfestrar meginreglu barnaréttar um að í öllum ákvörðunum sem snúa að börnum, skuli fyrst líta til þess hvað sé barninu fyrir bestu. Að úthluta gæðum með þessum hætti skapar ójöfnuð sem hefur áhrif á efnahag fjölskyldu barnsins, félagslega stöðu þess og líðan. Þá má kanna hvernig slíkt fyrirkomulag samræmist mannréttindastefnu Reykjavíkurborgar sem kveður á um baráttu gegn margþættri mismunun og áherslu á heildstæða sýn. Óskandi væri að Reykjavíkurborg skuldbindi sig til að bjóða öllum þeim grunnskólabörnum, sem þess óska, pláss í sumarfrístund eftir þörfum hverrar fjölskyldu. En á meðan ekki er sett meira fjármagn í þennan mikilvæga málaflokk setjum við fram skýlausa kröfu um að gæðunum sé útdeilt á sanngjarnari hátt. Það ætti að vera sjálfssagt að foreldrar fengju ráðrún til að senda inn umsóknir sem síðan yrði unnið úr og fólki boðin pláss í samræmi við gagnsæ og sanngjörn viðmið. Höfundar eru foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur: Valgerður Pálmadóttir Nína Richter Hjördís Harðardóttir Tryggve Folkeson Halla Þórlaug Óskarsdóttir Eva Rún Snorradóttir Guðrún Harðardóttir Kasper Kristensen Lea María Lemarquis Andréa Massad Thabit Lakh Sindri Magnússon Guðlaug Elísabet Finnsdóttir Ingibjörg Snædal Guðmundsdóttir Hólmfríður Hafsteinsdóttir Guðrún Hrund Harðardóttir Eva Lára Haukdsóttir Júlía Runólfsdóttir Jón Heiðar Kolbrúnarson Anna Dís Guðrúnardóttir Ósk Jóhannesdóttir Yrsa Þöll Gylfadóttir Vilborg Guðjónsdóttir Kristján Hrannar Pálsson
Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun
Skoðun Samviskufrelsi heilbrigðisstarfsmanna ekki vandamál þegar kemur að dánaraðstoð Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Jólaskreytingafyllerí: Eru takmörk fyrir því hversu langt má ganga í jólaskreytingum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Er lausnin í leikskólamálum að grafa undan atvinnuþátttöku og jafnrétti? Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar
Skoðun Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar
Skoðun Skautaíþróttir í Reykjavík í dauðafæri - kýlum á stækkun Skautahallarinnar Bjarni Helgason skrifar
Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun