Þolendur ofbeldis gerðir að skotmarki í dómsal Sigrún Sif Jóelsdóttir og Gabríela Bryndís Ernudóttir skrifa 16. maí 2022 13:31 Fyrirlitning, mismunun og þöggun gegn þolendum kynbundins ofbeldis lifir góðu lífi í íslensku samfélagi. Fjallað hefur verið um þennan rótgróna vanda okkar fámennu þjóðar í erlendum fjölmiðlum, sem hafa sýnt vaxandi áhuga á feminískri baráttu á Íslandi. Athuganir gefa til kynna að kynferðisbrot og líkamlegt ofbeldi gegn konum sé útbreiddara á Íslandi en að jafnaði gerist í Evrópulöndum og að íslenska lagakerfið viðhaldi tortryggni í garð þeirra kvenna sem hafa þolað ofbeldið. Þessi vandi, sem lýsir ákveðinni þversögn í þeim löndum sem teljast hafa náð miklum árangri í jafnrétti kynjanna, hefur verið nefndur „The Nordic Paradox“. Rangsnúin fjandsemi réttarkerfisins í garð mæðra sem lýsa ofbeldishegðun barnsfeðra sinna er sérstaklega áberandi, en miklar áhyggjur eru af því á alþjóðavettvangi að ofbeldi gegn konum í nánum samböndum sé ekki tekið nógu alvarlega í forsjármálum. Hegðun réttarkerfanna afhjúpar undirliggjandimismunun gegn konum og hvernig skaðlegar staðalímyndir eru notaðar gegn þeim í málum barna þeirra. Ísland, sem státar sig af góðum árangri í jafnrétti kynjanna, er þar engin undantekning. Í dómsmálum fjölskylduréttar sést greinilega hvernig orðalag er notað sem afsakar heimilisofbeldi og færir ábyrgð á ofbeldinu yfir á þolendur. „Stormasamt samband“, „erjur á milli foreldra“ og „togstreita á milli foreldra“ dregur upp ranga mynd af heimilisofbeldi sem deilu á milli jafningja og að ofbeldi sé afleiðing af gagnkvæmum samskiptum, þegar staðreyndin er sú að í heimilisofbeldismálum er oftast um að ræða ofbeldi maka eða fyrrum maka, sem oftast er karl, þar sem annar aðilinn beitir hinn ofbeldi og börn eru þolendur á vettvangi. Með öðrum orðum, kynbundið ofbeldi fyrirfinnst líka í forsjár- og umgengnismálum, sem dómskerfið, fremur en að taka tillit til, tekur þátt í með gerandanum. Fordómar gegn þolendum ofbeldis þrífast innan lögmannastéttar eins og annars staðar í samfélaginu. Þeir eru líka til sem vísvitandi spila inn á þessa fordóma og tilefnislausa samúð með gerendum og virðast komast upp með siðferðilega vafasama hegðun sem starfandi lögmenn, án nokkurra afleiðinga. Sumir hverjir virðast velja það markvisst að beita kröftumsínum við að vinna fyrir menn sem telja sig hafa persónulega hagsmuni af því að draga úr umræðu um ofbeldi. Það er í dag orðin almenn vitneskja að meiðyrðamál eru oft notuð semkúgunartæki af þeim sem vilja þagga niður í umræðunni um ofbeldi. Þjóðin öll fylgdist með því þegar landsþekktur stjórnmálamaður fór í meiðyrðamál við dóttur sína sem hafði meðal annars ásakað hann um ofbeldi gegn sér. Sjö aðrar konur höfðu stigið fram undir nafni og sakað sama manninn um kynferðislega áreitni og 23 konur birt frásagnir sínar á vefsíðu MeToo hóps kvennanna. Stjórnmálamaðurinn hélt því ítrekað fram opinberlega að frásagnir allra kvennanna væru „órar úr sjúku hugarfari“ dóttur sinnar. Lögmaður þessa þjóðþekkta manns valdi að sækja meiðyrðamálið fyrir manninn og flytja með honum þessar söguskýringar fyrir dómi. Fjölmiðlar hafa undanfarið fjallað mikið um annað meiðyrðamál trúbadors nokkurs gegn Sindra Þór Sigríðar- Hilmarssyni og þá ekki síst út frá málflutningi lögmanns trúbadorsins sem byggist að miklu leyti á því að ummæli Sindra eigi ekki við rök að styðjast. Að um fjölda nafnlausra ásakana á hendur trúbadornum sé að ræða, einungis óstaðfestar sögusagnir. Yfir 100 manns skrifuðu athugasemdir á Twitter - þráð Sindra sem renna stoðum undir fram komnar 32 frásagnir þolenda undir nafnvernd. Samt gerir lögmaðurinn ráð fyrir því að eini gervi prófíllinn sem skrifar á þráðinn og segist hafa sent frá sér margar mismunandi nafnlausar frásagnir undir fölsku flaggi sé áreiðanleg heimild, en ekki öll þau sem þar koma fram undir réttu nafni. Í framhaldi af umfjöllun fjölmiðla um meiðyrðamálið gegn Sindra Þór, stígur kona fram undir nafnvernd sem segist hafa kært trúbadorinn fyrir líkamsárás árið 2021 vegna brots sem átti sér stað árið 2017. Trúbadorinn brást við þessu með því að birta opna færslu á samfélagsmiðlum ásamt mynd af tölvupóstsamskiptum frá árinu 2022, þar sem lögmaður hans fullyrðir að samkvæmt yfirliti úr málaskrá frá ríkislögreglustjóra hafi „engin kæra verið lögð fram er varðar ofbeldi eða kynferðisbrot. Punktur.“ Fjölmiðlar gerðu fréttamat úr færslunni og birtu umræddan tölvupóst, en samantekt úr bókun lögreglu sem birt var á samfélagsmiðlum í kjölfarið, með leyfi þolandans sem kærði trúbadorinn, bendir helst til þess að lögmaðurinn hafi ekki farið rétt með staðreyndir máls í tölvupóstinum, sem hún mátti þó vera upplýst um. Ekki verður fullyrt út frá þessu um hvort lögmaðurinn hafi gegn betri vitund gefið dómstólum rangar eða villandi upplýsingar um staðreyndir málsins og brotið þar með gegn siðareglum lögmanna, en birting á tölvupóstinum vekur upp óþægilegar spurningar um tilganginn. Þó að sú gagnrýni, í tengslum við umræðu um meiðyrðamál trúbadorsins og fyrri lögmann sem sagði sig frá málinu, eigi vissulega rétt á sér, um að lögmaður hafi almennt þá „kröfu til að vera ekki samkenndur þeim sjónarmiðum og hagsmunum, sem hann gætir fyrir skjólstæðing sinn“, þá gildir það líka að hver lögmaður ræður því sjálfur, hvort hann sækir mál fyrir skjólstæðinga eða ekki og ræður því hvernig hann ráðleggur skjólstæðingi sínum. Að sama skapi á lögmaður að sýna „gagnaðilum skjólstæðinga sinna fulla virðingu í ræðu, riti og framkomu og þá tillitssemi sem samrýmanleg er hagsmunum skjólstæðinganna.“ Með öðrum orðum, ef marka má tilgang með siðareglum lögmanna sem hér er vísað til, þá er lögmaður alls ekki hafinn yfir gagnrýni fyrir hvernig hann velur að haga störfum sínum fyrir þá sem ásakaðir hafa verið um ofbeldisbrot. Í þessu samhengi vekja athygli tvö önnur mál sem núverandi lögmaður trúbadorsins hefur tekið að sér að sækja og tengjast bæði ofbeldi í fjölskyldum. Lögmaðurinn lagði fram kæru fyrir hönd föður í miðju forsjármáli, á hendur barnsmóður hans, fyrir rangar sakargiftir. Maðurinn hafði fengið dóm fyrir líkamlegt ofbeldi gegn barni hennar, og konan hafði einnig kært hann fyrir ofbeldi gegn sér. Leiða má að því líkur að sú ákvörðun lögmannsins og föður hafi verið tekin í þeim tilgangi að skapa ákveðin hughrif til draga úr trúverðugleika móður í forsjármálinu, með því að snúa við hlutverki geranda og þolanda, sem því miður virðist hafa borið árangur, þó kæran um rangar sakargiftir hafi verið felld niður. Auk þess sem að slíkar málsóknir á hendur þolendum ofbeldis eru til þess fallnar að draga verulega úr þreki þeirra. Áðurnefndur lögmaður notaði sömu aðferð í öðru forsjármáli, lagði fram kæru á hendur móðurinni fyrir rangar sakargiftir á hendur barnsföðurnum, sem þó hafði áður sætt nálgunarbanni við fjölskylduna vegna ofbeldis, ógnana og eltihrellinga, en nýverið var fjallað um málið í Eigin Konum. Lögmaður föður sendi einnig tölvupóst á lögmann móður og dómkvaddan matsmann í forsjármálinu, með því sem lögmaðurinn vissi vel að var óstaðfest kjaftasaga, en var til þess fallin að draga úr trúverðugleika móður og barna. Þá sótti lögmaður meiðyrðamál fyrir föðurinn gegn ættingja móðurinnar sem lýsti yfir stuðningi við meinta þolendur í málinu. Faðirinn vann málið og hefur höfðað annað sambærilegt meiðyrðamál gegn öðrum ættingja móður, sem dómstólar eiga eftir að taka til umfjöllunar. Kæran um rangar sakargiftir móðurinnar var felld niður en ekki er ólíklegt að hún hafi haft áhrif á niðurstöðu í forsjármálinu, samhliða öðrum aðferðum lögmannsins. Málsóknir meintra gerenda gegn þolendum sínum, með liðsstyrk lögmanna sem það velja, er ekki viðleitni til að efla rétt og hrinda órétti. Það er örvæntingar- og hatursfull afvegaleiðing frá óþægilegum sannleika sem þeir vilja fela fyrir öðrum og ekki þurfa að horfast í augu við sjálfir. Afleiðingarnar af slíkri þöggun og ógn eru líklega mest sláandi þegar börnum er refsað í reynd fyrir að þögn þolenda ofbeldis sé rofin. Lögmenn hafa val um að sækja þessi mál fyrir dómstólum. Að gera þá kröfu til lögmanna að þeir beri ábyrgð á sinni háttsemi, fylgi viðmiðum um siðferði sinnar stéttar og beri virðingu fyrir lífi þolenda ofbeldis er ekki krafa um sérstaka ívilnun frammi fyrir lögum. En það er krafa um að þær skekkjur í réttarhefðinni séu leiðréttar sem setja meinta gerendur ofbeldis endurtekið í hlutverk fórnarlambsins og gera þeim kleift að nota dómstóla sem vopn gegn brotaþolum sínum. Sigrún Sif er talskona og í stjórn samtakanna Líf án ofbeldis og Gabríela er formaður samtakanna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dómsmál Kynferðisofbeldi Jafnréttismál Dómstólar Mest lesið Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Fyrstu jólin eftir ástvinamissi Anna Sigurðardóttir Skoðun Atvinnumál fatlaðra Ína Valsdóttir Skoðun „Þetta er ekki hægt, en það verður samt að gera þetta“ Arnar Þór Jónsson Skoðun Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun Mýtan um sæstreng! Andrés Pétursson Skoðun Bíp Bíp Bíp Ágúst Mogensen Skoðun Milljónerí Hannes Örn Blandon Skoðun Hvað er borgaraleg pólitík? Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun Það er ekki nóg að vera klár stelpa/strákur/stálp Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Fyrstu jólin eftir ástvinamissi Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Skyndihjálp: Lykillinn að öruggara samfélagi Hildur Vattnes Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Það er ekki nóg að vera klár stelpa/strákur/stálp Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Kosningum lokið og hvað nú? Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun „Þetta er ekki hægt, en það verður samt að gera þetta“ Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Mýtan um sæstreng! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Kvennaárið 2025 Drífa Snædal skrifar Skoðun Bíp Bíp Bíp Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Samviskufrelsi heilbrigðisstarfsmanna ekki vandamál þegar kemur að dánaraðstoð Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Milljónerí Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Jólaskreytingafyllerí: Eru takmörk fyrir því hversu langt má ganga í jólaskreytingum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er borgaraleg pólitík? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn verðmætasköpunar Sigríður Mogensen skrifar Skoðun Þorlákshöfn - byggð á tímamótum Anna Kristín Karlsdóttir skrifar Skoðun Hagsmunamál fyrirtækjanna í stjórnarsáttmála Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lausnin í leikskólamálum að grafa undan atvinnuþátttöku og jafnrétti? Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Lýðræði hinna sterku Jón Páll Hreinsson skrifar Skoðun Bleikir hvolpar Darri Gunnarsson,Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Lifandi dauð! Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Það hafa allir sjötta skilningarvit Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Skoðun mín á alþingiskosningum 2024 Valgerður Bára Bárðardóttir skrifar Skoðun Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Skautaíþróttir í Reykjavík í dauðafæri - kýlum á stækkun Skautahallarinnar Bjarni Helgason skrifar Skoðun Hlustið á fólkið í skólunum? Dóra Þorleifsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægasta atkvæðið Kristbjörg Þórisdóttir skrifar Skoðun Nálgunarbann Fjölnir Sæmundsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Kosningasigur fyrir dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Í morgun vöknuðum við á merkilegum tíma Silja Rún Friðriksdóttir skrifar Skoðun Hálft líf heimilislausra kvenna Kristín I. Pálsdóttir,Halldóra R. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Snúum samfélagi af rangri leið Finnbjörn A. Hermansson skrifar Sjá meira
Fyrirlitning, mismunun og þöggun gegn þolendum kynbundins ofbeldis lifir góðu lífi í íslensku samfélagi. Fjallað hefur verið um þennan rótgróna vanda okkar fámennu þjóðar í erlendum fjölmiðlum, sem hafa sýnt vaxandi áhuga á feminískri baráttu á Íslandi. Athuganir gefa til kynna að kynferðisbrot og líkamlegt ofbeldi gegn konum sé útbreiddara á Íslandi en að jafnaði gerist í Evrópulöndum og að íslenska lagakerfið viðhaldi tortryggni í garð þeirra kvenna sem hafa þolað ofbeldið. Þessi vandi, sem lýsir ákveðinni þversögn í þeim löndum sem teljast hafa náð miklum árangri í jafnrétti kynjanna, hefur verið nefndur „The Nordic Paradox“. Rangsnúin fjandsemi réttarkerfisins í garð mæðra sem lýsa ofbeldishegðun barnsfeðra sinna er sérstaklega áberandi, en miklar áhyggjur eru af því á alþjóðavettvangi að ofbeldi gegn konum í nánum samböndum sé ekki tekið nógu alvarlega í forsjármálum. Hegðun réttarkerfanna afhjúpar undirliggjandimismunun gegn konum og hvernig skaðlegar staðalímyndir eru notaðar gegn þeim í málum barna þeirra. Ísland, sem státar sig af góðum árangri í jafnrétti kynjanna, er þar engin undantekning. Í dómsmálum fjölskylduréttar sést greinilega hvernig orðalag er notað sem afsakar heimilisofbeldi og færir ábyrgð á ofbeldinu yfir á þolendur. „Stormasamt samband“, „erjur á milli foreldra“ og „togstreita á milli foreldra“ dregur upp ranga mynd af heimilisofbeldi sem deilu á milli jafningja og að ofbeldi sé afleiðing af gagnkvæmum samskiptum, þegar staðreyndin er sú að í heimilisofbeldismálum er oftast um að ræða ofbeldi maka eða fyrrum maka, sem oftast er karl, þar sem annar aðilinn beitir hinn ofbeldi og börn eru þolendur á vettvangi. Með öðrum orðum, kynbundið ofbeldi fyrirfinnst líka í forsjár- og umgengnismálum, sem dómskerfið, fremur en að taka tillit til, tekur þátt í með gerandanum. Fordómar gegn þolendum ofbeldis þrífast innan lögmannastéttar eins og annars staðar í samfélaginu. Þeir eru líka til sem vísvitandi spila inn á þessa fordóma og tilefnislausa samúð með gerendum og virðast komast upp með siðferðilega vafasama hegðun sem starfandi lögmenn, án nokkurra afleiðinga. Sumir hverjir virðast velja það markvisst að beita kröftumsínum við að vinna fyrir menn sem telja sig hafa persónulega hagsmuni af því að draga úr umræðu um ofbeldi. Það er í dag orðin almenn vitneskja að meiðyrðamál eru oft notuð semkúgunartæki af þeim sem vilja þagga niður í umræðunni um ofbeldi. Þjóðin öll fylgdist með því þegar landsþekktur stjórnmálamaður fór í meiðyrðamál við dóttur sína sem hafði meðal annars ásakað hann um ofbeldi gegn sér. Sjö aðrar konur höfðu stigið fram undir nafni og sakað sama manninn um kynferðislega áreitni og 23 konur birt frásagnir sínar á vefsíðu MeToo hóps kvennanna. Stjórnmálamaðurinn hélt því ítrekað fram opinberlega að frásagnir allra kvennanna væru „órar úr sjúku hugarfari“ dóttur sinnar. Lögmaður þessa þjóðþekkta manns valdi að sækja meiðyrðamálið fyrir manninn og flytja með honum þessar söguskýringar fyrir dómi. Fjölmiðlar hafa undanfarið fjallað mikið um annað meiðyrðamál trúbadors nokkurs gegn Sindra Þór Sigríðar- Hilmarssyni og þá ekki síst út frá málflutningi lögmanns trúbadorsins sem byggist að miklu leyti á því að ummæli Sindra eigi ekki við rök að styðjast. Að um fjölda nafnlausra ásakana á hendur trúbadornum sé að ræða, einungis óstaðfestar sögusagnir. Yfir 100 manns skrifuðu athugasemdir á Twitter - þráð Sindra sem renna stoðum undir fram komnar 32 frásagnir þolenda undir nafnvernd. Samt gerir lögmaðurinn ráð fyrir því að eini gervi prófíllinn sem skrifar á þráðinn og segist hafa sent frá sér margar mismunandi nafnlausar frásagnir undir fölsku flaggi sé áreiðanleg heimild, en ekki öll þau sem þar koma fram undir réttu nafni. Í framhaldi af umfjöllun fjölmiðla um meiðyrðamálið gegn Sindra Þór, stígur kona fram undir nafnvernd sem segist hafa kært trúbadorinn fyrir líkamsárás árið 2021 vegna brots sem átti sér stað árið 2017. Trúbadorinn brást við þessu með því að birta opna færslu á samfélagsmiðlum ásamt mynd af tölvupóstsamskiptum frá árinu 2022, þar sem lögmaður hans fullyrðir að samkvæmt yfirliti úr málaskrá frá ríkislögreglustjóra hafi „engin kæra verið lögð fram er varðar ofbeldi eða kynferðisbrot. Punktur.“ Fjölmiðlar gerðu fréttamat úr færslunni og birtu umræddan tölvupóst, en samantekt úr bókun lögreglu sem birt var á samfélagsmiðlum í kjölfarið, með leyfi þolandans sem kærði trúbadorinn, bendir helst til þess að lögmaðurinn hafi ekki farið rétt með staðreyndir máls í tölvupóstinum, sem hún mátti þó vera upplýst um. Ekki verður fullyrt út frá þessu um hvort lögmaðurinn hafi gegn betri vitund gefið dómstólum rangar eða villandi upplýsingar um staðreyndir málsins og brotið þar með gegn siðareglum lögmanna, en birting á tölvupóstinum vekur upp óþægilegar spurningar um tilganginn. Þó að sú gagnrýni, í tengslum við umræðu um meiðyrðamál trúbadorsins og fyrri lögmann sem sagði sig frá málinu, eigi vissulega rétt á sér, um að lögmaður hafi almennt þá „kröfu til að vera ekki samkenndur þeim sjónarmiðum og hagsmunum, sem hann gætir fyrir skjólstæðing sinn“, þá gildir það líka að hver lögmaður ræður því sjálfur, hvort hann sækir mál fyrir skjólstæðinga eða ekki og ræður því hvernig hann ráðleggur skjólstæðingi sínum. Að sama skapi á lögmaður að sýna „gagnaðilum skjólstæðinga sinna fulla virðingu í ræðu, riti og framkomu og þá tillitssemi sem samrýmanleg er hagsmunum skjólstæðinganna.“ Með öðrum orðum, ef marka má tilgang með siðareglum lögmanna sem hér er vísað til, þá er lögmaður alls ekki hafinn yfir gagnrýni fyrir hvernig hann velur að haga störfum sínum fyrir þá sem ásakaðir hafa verið um ofbeldisbrot. Í þessu samhengi vekja athygli tvö önnur mál sem núverandi lögmaður trúbadorsins hefur tekið að sér að sækja og tengjast bæði ofbeldi í fjölskyldum. Lögmaðurinn lagði fram kæru fyrir hönd föður í miðju forsjármáli, á hendur barnsmóður hans, fyrir rangar sakargiftir. Maðurinn hafði fengið dóm fyrir líkamlegt ofbeldi gegn barni hennar, og konan hafði einnig kært hann fyrir ofbeldi gegn sér. Leiða má að því líkur að sú ákvörðun lögmannsins og föður hafi verið tekin í þeim tilgangi að skapa ákveðin hughrif til draga úr trúverðugleika móður í forsjármálinu, með því að snúa við hlutverki geranda og þolanda, sem því miður virðist hafa borið árangur, þó kæran um rangar sakargiftir hafi verið felld niður. Auk þess sem að slíkar málsóknir á hendur þolendum ofbeldis eru til þess fallnar að draga verulega úr þreki þeirra. Áðurnefndur lögmaður notaði sömu aðferð í öðru forsjármáli, lagði fram kæru á hendur móðurinni fyrir rangar sakargiftir á hendur barnsföðurnum, sem þó hafði áður sætt nálgunarbanni við fjölskylduna vegna ofbeldis, ógnana og eltihrellinga, en nýverið var fjallað um málið í Eigin Konum. Lögmaður föður sendi einnig tölvupóst á lögmann móður og dómkvaddan matsmann í forsjármálinu, með því sem lögmaðurinn vissi vel að var óstaðfest kjaftasaga, en var til þess fallin að draga úr trúverðugleika móður og barna. Þá sótti lögmaður meiðyrðamál fyrir föðurinn gegn ættingja móðurinnar sem lýsti yfir stuðningi við meinta þolendur í málinu. Faðirinn vann málið og hefur höfðað annað sambærilegt meiðyrðamál gegn öðrum ættingja móður, sem dómstólar eiga eftir að taka til umfjöllunar. Kæran um rangar sakargiftir móðurinnar var felld niður en ekki er ólíklegt að hún hafi haft áhrif á niðurstöðu í forsjármálinu, samhliða öðrum aðferðum lögmannsins. Málsóknir meintra gerenda gegn þolendum sínum, með liðsstyrk lögmanna sem það velja, er ekki viðleitni til að efla rétt og hrinda órétti. Það er örvæntingar- og hatursfull afvegaleiðing frá óþægilegum sannleika sem þeir vilja fela fyrir öðrum og ekki þurfa að horfast í augu við sjálfir. Afleiðingarnar af slíkri þöggun og ógn eru líklega mest sláandi þegar börnum er refsað í reynd fyrir að þögn þolenda ofbeldis sé rofin. Lögmenn hafa val um að sækja þessi mál fyrir dómstólum. Að gera þá kröfu til lögmanna að þeir beri ábyrgð á sinni háttsemi, fylgi viðmiðum um siðferði sinnar stéttar og beri virðingu fyrir lífi þolenda ofbeldis er ekki krafa um sérstaka ívilnun frammi fyrir lögum. En það er krafa um að þær skekkjur í réttarhefðinni séu leiðréttar sem setja meinta gerendur ofbeldis endurtekið í hlutverk fórnarlambsins og gera þeim kleift að nota dómstóla sem vopn gegn brotaþolum sínum. Sigrún Sif er talskona og í stjórn samtakanna Líf án ofbeldis og Gabríela er formaður samtakanna.
Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun
Skoðun Samviskufrelsi heilbrigðisstarfsmanna ekki vandamál þegar kemur að dánaraðstoð Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Jólaskreytingafyllerí: Eru takmörk fyrir því hversu langt má ganga í jólaskreytingum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Er lausnin í leikskólamálum að grafa undan atvinnuþátttöku og jafnrétti? Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar
Skoðun Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar
Skoðun Skautaíþróttir í Reykjavík í dauðafæri - kýlum á stækkun Skautahallarinnar Bjarni Helgason skrifar
Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun