Forna dáð er fremd að rækja Sigurgeir Ólafsson skrifar 8. september 2023 10:30 Nýlega hefur starfshópur sérfræðinga að sunnan skilað Ásmundi Einari þeirri tillögu sinni að sameina skuli Verkmenntaskólann og Menntaskólann á Akureyri. Hugmyndin er vond og sett fram í miklu skeytingarleysi gagnvart vilja MA-inga, sögu þeirra og gildum, enda hafa ámóta neikvæð viðbrögð varla sést Norðanlands frá afhöfðun Jóns biskups. Í tillögum sínum áætlar ráðgjafafyrirtækið PwC að hægt sé að spara um 400 milljónir, að mestu með því að fækka störfum á landsbyggðinni og segja upp starfsfólki. Efasemdir um forsendur þeirra útreikninga hafa m.a verið lagðar fram hér og hér en ég vil bæta við þau skrif nokkrum orðum um gildi þess að hlúa að því sem er gamalt og dýrmætt. Menntaskólinn á Akureyri rekur uppruna sinn til Möðruvallaskóla og til Hólaskóla á undan því. Hann er næst-elsta menntastofnun á Íslandi á eftir MR. Römm er sú taug sem tengir MA-inga við skólann sinn, skóla hefðanna. Sést það best á Júbilanta hátíðinni, sem fer fram dagana fyrir 17. Júní. Hún er menningarviðburður sem á engan sinn líka á landsvísu og þó víðar væri leitað. Mörg hundruð manns flykkjast á Akureyri til að rifja upp dýrmæta tíma og breytast um stund í unglinginn sem einu sinni var. Mikil voru vonbrigði mín þegar skólameistari lét hafa það eftir sér í viðtali að vegna þess að hátíðin væri skipulögð af fyrrverandi nemendum þá kæmi hún skólanum varla við. Hvílíkt endemis rugl! Auðvitað blasir það við að stemningin og samheldnin sem er fóstruð innan veggja menntaskólans er alger forsenda Júbilanta Hátíðarinnar. Margir skólar halda upp á útskriftarafmæli, en óvíða tekur fólk sér margra daga frí frá vinnu og keyrir hundruði kílómetra til að vera viðstatt. Loforð ráðherra og skólameistara um að í sameiningunni verði “tekið tillit til menningar stofnananna” eru orðin tóm. Ímyndar sér nokkur að bekkjarkerfið, söngsalur í Kvosinni, Árshátíð með gömlu dönsunum í íþróttahöllinni eða Júbilantahátíð 16. Júní muni lifa af sameiningu við annan skóla? Skóla með áfangakerfi og tvöfalt fleiri nemendur sem (eðlilega) tengja ekkert við þessa hluti? Í Verkmenntaskólanum er unnið gott starf og þarft en hann er allt önnur og öðruvísi stofnun. Í krafti miklu fleiri nemenda mun hann gleypa Menntaskólann. Sameinaður skóli verður bara stærri VMA, með áfangakerfi í stað bekkjarkerfis og án alls þess sem í dag einkennir MA. Dreifðir um mörg hús munu nemendur hætta að syngja út frí. Enginn salur getur tekið hátt í 2000 manns í sæti fyrir árshátíð. Svona má lengi telja. Afhverju er þetta svona mikilvægt? Af sömu ástæðu og við Íslendingar borðum skötu og hrútspunga, höldum jól og gerum grín að Dönum. Menning tengir saman fólk. Við viljum finna að við tilheyrum einhverjum hópi og eigum okkur sögu. Sérkenni MA eru órjúfanlegur hluti af minningum og sjálfsmynd þúsunda Íslendinga sem lifðu sín mest mótandi ár innan veggja skólans. MA-ingum þykir óskaplega vænt um skólann sinn. Þeir vilja ekki að stemningunni, menningunni eða sögunni sé telft í tvísýnu. Að þeim sé fórnað á altari hagræðingar stýrihópa eða nefnda. Það tekur mörg ár að búa til hefð, en bara örfá ár að gleyma henni og það sem einu sinni er tapað mun ekkert ráðgjafafyrirtæki geta fært okkur aftur. Ásmundur, vík af þinni villubraut. Rífðu þessar tillögur. Úr skólasöng Menntaskólans á Akureyri Forna dáð er fremd að rækjaFagrir draumar rætast ennHeill sé þeim sem hingað sækjaHöldum saman Norðanmenn (Davíð Stefánsson frá Fagraskógi) Höfundur er 11 ára stúdent. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Framhaldsskólar Skóla - og menntamál Akureyri Mest lesið 40 ára ráðgáta leyst Arnór Bjarki Svarfdal Skoðun Stjórnlaust útlendingahatur Útlendingastofnunar Jón Frímann Jónsson Skoðun Smábátar bjóða betur! Kjartan Páll Sveinsson Skoðun Kvenréttindi varða okkur öll - óháð kyni Rósa S. Sigurðardóttir Skoðun Hverskonar frelsi vill Viðreisn? Reynir Böðvarsson Skoðun Innviðauppbygging og viðhald í Sveitarfélaginu Árborg Álfheiður Eymarsdóttir,Sveinn Ægir Birgisson Skoðun Jólin og börnin okkar: Að leggja áherslu á samveru frekar en gjafir Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun Af hverju hóflegan jöfnuð fremur en ójöfnuð? Guðmundur D. Haraldsson Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Móses og Martin Luther King Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Tíminn til að njóta Þröstur V. Söring Skoðun Skoðun Skoðun Smábátar bjóða betur! Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Eru vísindin á dagskrá? Eiríkur Steingrímsson,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Erna Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hverskonar frelsi vill Viðreisn? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Tíminn til að njóta Þröstur V. Söring skrifar Skoðun Forvarnir og fyrirmyndir er á ábyrgð okkar allra Arnrún María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Af hverju hóflegan jöfnuð fremur en ójöfnuð? Guðmundur D. Haraldsson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Móses og Martin Luther King Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Innviðauppbygging og viðhald í Sveitarfélaginu Árborg Álfheiður Eymarsdóttir,Sveinn Ægir Birgisson skrifar Skoðun Jólin og börnin okkar: Að leggja áherslu á samveru frekar en gjafir Valgerður Bára Bárðardóttir skrifar Skoðun Stjórnlaust útlendingahatur Útlendingastofnunar Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun 40 ára ráðgáta leyst Arnór Bjarki Svarfdal skrifar Skoðun Kvenréttindi varða okkur öll - óháð kyni Rósa S. Sigurðardóttir skrifar Skoðun Siðferði og ábyrgð – lykillinn að trausti Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Áhrifaleysið – trúa menn því virkilega? Andrés Pétursson skrifar Skoðun Íslenskur útgerðarmaður, evrópsk verkakona Sigurgeir B. Kristgeirsson skrifar Skoðun Embættismenn og stjórnmálamenn 30 ára Pétur Berg Matthíasson skrifar Skoðun Sýrland í stuttu máli Omran Kassoumeh skrifar Skoðun Er Vernd einkarekið fangelsi í dulargervi áfangaheimilis? Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Eftirlifendur fá friðarverðlaun Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Við getum stöðvað kynbundið ofbeldi Hildur Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Dýravelferð dýranna Árni Alfreðsson skrifar Skoðun Réttur kvenna til lífs Ólöf Embla Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Bílastæði eru hættulegri en þú heldur Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá Kvennafrídeginum árið 2025 Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Framtíðarsýn skóla og frístundastarfs í Lauganes- og Langholtshverfi Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Getur rafmagnið lært af símanum? Sigurður Jóhannesson skrifar Skoðun „Fé fylgi sjúklingi – ný útfærsla“ Teitur Guðmundsson skrifar Skoðun Aðgengi og lífsgæði eldri borgara í stafrænni framtíð: Hvað getum við gert betur? Hildur María Friðriksdóttir skrifar Skoðun Loftslagsmál eru orkumál Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lánakvótar opna á nýja möguleika í hagstjórn Hallgrímur Óskarsson skrifar Sjá meira
Nýlega hefur starfshópur sérfræðinga að sunnan skilað Ásmundi Einari þeirri tillögu sinni að sameina skuli Verkmenntaskólann og Menntaskólann á Akureyri. Hugmyndin er vond og sett fram í miklu skeytingarleysi gagnvart vilja MA-inga, sögu þeirra og gildum, enda hafa ámóta neikvæð viðbrögð varla sést Norðanlands frá afhöfðun Jóns biskups. Í tillögum sínum áætlar ráðgjafafyrirtækið PwC að hægt sé að spara um 400 milljónir, að mestu með því að fækka störfum á landsbyggðinni og segja upp starfsfólki. Efasemdir um forsendur þeirra útreikninga hafa m.a verið lagðar fram hér og hér en ég vil bæta við þau skrif nokkrum orðum um gildi þess að hlúa að því sem er gamalt og dýrmætt. Menntaskólinn á Akureyri rekur uppruna sinn til Möðruvallaskóla og til Hólaskóla á undan því. Hann er næst-elsta menntastofnun á Íslandi á eftir MR. Römm er sú taug sem tengir MA-inga við skólann sinn, skóla hefðanna. Sést það best á Júbilanta hátíðinni, sem fer fram dagana fyrir 17. Júní. Hún er menningarviðburður sem á engan sinn líka á landsvísu og þó víðar væri leitað. Mörg hundruð manns flykkjast á Akureyri til að rifja upp dýrmæta tíma og breytast um stund í unglinginn sem einu sinni var. Mikil voru vonbrigði mín þegar skólameistari lét hafa það eftir sér í viðtali að vegna þess að hátíðin væri skipulögð af fyrrverandi nemendum þá kæmi hún skólanum varla við. Hvílíkt endemis rugl! Auðvitað blasir það við að stemningin og samheldnin sem er fóstruð innan veggja menntaskólans er alger forsenda Júbilanta Hátíðarinnar. Margir skólar halda upp á útskriftarafmæli, en óvíða tekur fólk sér margra daga frí frá vinnu og keyrir hundruði kílómetra til að vera viðstatt. Loforð ráðherra og skólameistara um að í sameiningunni verði “tekið tillit til menningar stofnananna” eru orðin tóm. Ímyndar sér nokkur að bekkjarkerfið, söngsalur í Kvosinni, Árshátíð með gömlu dönsunum í íþróttahöllinni eða Júbilantahátíð 16. Júní muni lifa af sameiningu við annan skóla? Skóla með áfangakerfi og tvöfalt fleiri nemendur sem (eðlilega) tengja ekkert við þessa hluti? Í Verkmenntaskólanum er unnið gott starf og þarft en hann er allt önnur og öðruvísi stofnun. Í krafti miklu fleiri nemenda mun hann gleypa Menntaskólann. Sameinaður skóli verður bara stærri VMA, með áfangakerfi í stað bekkjarkerfis og án alls þess sem í dag einkennir MA. Dreifðir um mörg hús munu nemendur hætta að syngja út frí. Enginn salur getur tekið hátt í 2000 manns í sæti fyrir árshátíð. Svona má lengi telja. Afhverju er þetta svona mikilvægt? Af sömu ástæðu og við Íslendingar borðum skötu og hrútspunga, höldum jól og gerum grín að Dönum. Menning tengir saman fólk. Við viljum finna að við tilheyrum einhverjum hópi og eigum okkur sögu. Sérkenni MA eru órjúfanlegur hluti af minningum og sjálfsmynd þúsunda Íslendinga sem lifðu sín mest mótandi ár innan veggja skólans. MA-ingum þykir óskaplega vænt um skólann sinn. Þeir vilja ekki að stemningunni, menningunni eða sögunni sé telft í tvísýnu. Að þeim sé fórnað á altari hagræðingar stýrihópa eða nefnda. Það tekur mörg ár að búa til hefð, en bara örfá ár að gleyma henni og það sem einu sinni er tapað mun ekkert ráðgjafafyrirtæki geta fært okkur aftur. Ásmundur, vík af þinni villubraut. Rífðu þessar tillögur. Úr skólasöng Menntaskólans á Akureyri Forna dáð er fremd að rækjaFagrir draumar rætast ennHeill sé þeim sem hingað sækjaHöldum saman Norðanmenn (Davíð Stefánsson frá Fagraskógi) Höfundur er 11 ára stúdent.
Innviðauppbygging og viðhald í Sveitarfélaginu Árborg Álfheiður Eymarsdóttir,Sveinn Ægir Birgisson Skoðun
Jólin og börnin okkar: Að leggja áherslu á samveru frekar en gjafir Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun
Skoðun Eru vísindin á dagskrá? Eiríkur Steingrímsson,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Erna Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Innviðauppbygging og viðhald í Sveitarfélaginu Árborg Álfheiður Eymarsdóttir,Sveinn Ægir Birgisson skrifar
Skoðun Jólin og börnin okkar: Að leggja áherslu á samveru frekar en gjafir Valgerður Bára Bárðardóttir skrifar
Skoðun Framtíðarsýn skóla og frístundastarfs í Lauganes- og Langholtshverfi Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Aðgengi og lífsgæði eldri borgara í stafrænni framtíð: Hvað getum við gert betur? Hildur María Friðriksdóttir skrifar
Innviðauppbygging og viðhald í Sveitarfélaginu Árborg Álfheiður Eymarsdóttir,Sveinn Ægir Birgisson Skoðun
Jólin og börnin okkar: Að leggja áherslu á samveru frekar en gjafir Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun