Milljarðar frá fólkinu í landinu Halla Þorvaldsdóttir skrifar 11. október 2023 12:30 Nýverið birti fjármálaráðuneytið frétt um að almenningur hefði styrkt almannaheillafélög um 6,6 milljarða króna á síðasta ári. Þetta eru afar áhugaverðar upplýsingar sem nú eru í fyrsta sinn aðgengilegar, í kjölfar lagabreytinga sem gerðar voru árið 2021. Með breytingunni er fólki umbunað með skattaafslætti fyrir að styrkja almannaheillafélög. Í henni felst viðurkenning Alþingis á gildi styrkja almennings fyrir samfélagið allt og upplýsingarnar sýna með óyggjandi hætti trú almennings á gott starf almannaheillafélaga. Til að einstaklingar fái skattaafslátt vegna styrkja sinna þurfa félögin sem njóta styrkjanna að vera skráð í almannaheillaskrá Skattsins en í henni geta aðeins verið félög sem eru óhagnaðardrifin og hafa samfélagsleg markmið að leiðarljósi. Skilgreiningin er breið og nær yfir flest sjúklingasamtök, mannúðar- og líknarstarfsemi, björgunarsveitir og rannsóknasjóði, svo eitthvað sé nefnt. Almannaheillafélög senda Skattinum árlega upplýsingar um framlög fólks. Út frá þeim fæst góð vísbending um heildarframlag almennings til félaganna. Fjármálaráðuneytinu reiknast til að á síðasta ári hafi styrkir almennings numið 6,6 milljörðum króna. Við höfum lengi vitað að almenningur fjármagnar með styrkjum sínum mikilvæga starfsemi í landinu en með þessum nýju fréttum er ljóst hversu magnaður þessi stuðningur er. Mögulega hugsa margir eins og eldri karlmaður sem stendur mér nærri: „Maður er svo þakklátur fyrir að geta stutt þessi samtök og félög, frekar en að þurfa að nýta þjónustu þeirra.“ Þær raddir heyrast stundum að betur færi á að hið opinbera sinnti því starfi sem almannaheillafélögin standa fyrir og stundum á það við. Hitt er annað mál að með styrkjum til félaganna hefur fólk tækifæri til styrkja þann málstað sem stendur hjarta þess næst. Það tækifæri nýtir fólk sér og er þakklátt fyrir. Samkvæmt frétt fjármálaráðuneytisins fengu 96.000 einstaklingar skattaafslátt vegna styrkja á síðasta ári, sem jafngildir um þriðjungi allra íbúa landsins, 18 ára og eldri. Þegar betur er að gáð er þetta einungis brot af styrkjum landsmanna, því skattaafsláttur fæst bara vegna beinna fjárframlaga. Inni í 6,6 milljörðunum eru því engar Bleikar slaufur, engir Álfar, engir Neyðarkallar, engin armbönd eða Mottumarssokkar, engir flugeldar, minningarkort eða happdrættismiðar, svo fátt eitt sé talið. Ég veit ekki frekar en aðrir hver heildarupphæð stuðnings almennings við félög sem vinna samfélaginu til heilla er, en get vel ímyndað mér að hún sé allavega tvöföld sú upphæð sem kom fram í frétt ráðuneytisins. Krabbameinsfélagið hefur notið stuðnings og styrkja almennings allt frá upphafi, eða í rúm 70 ár, og því ljóst að skuldbinding félagsins við fólkið í landinu er mikil. Félagið sinnir öllu starfi sínu án opinberra styrkja og almenningur á því hlutdeild í öllu starfi félagsins, hvort sem það snýr að forvörnum gegn krabbameinum, ókeypis ráðgjöf og stuðningi fagfólks, þjálfun sjálfboðaliða, rannsóknum, hagsmunagæslu, stuðningi við starf aðildarfélaga um allt land eða að koma á margs konar nýrri þjónustu. Styrkir rúmlega 20.000 Velunnara, mánaðarlegra styrktaraðila félagsins, auk annarra stuðningsaðila, m.a. í Bleiku slaufunni sem nú er í hámarki, mikil ráðdeild í rekstri og fyrirhyggjusemi gerir að verkum að félagið stendur vel fjárhagslega. Félagið hefur getað byggt upp varasjóð sem gerir því kleift að geta haldið starfsemi áfram þó brestur verði í fjáröflunum, til dæmis vegna þrenginga í samfélaginu, og félagið hefur líka burði til að leggja stórum verkefnum lið sem geta skipt sköpum fyrir sjúklinga, aðstandendur og starfsfólk. Skemmst er að minnast þess að vorið 2021 bauð félagið heilbrigðisyfirvöldum að kosta að einum þriðja byggingu nýrrar dagdeildar blóð- og krabbameinslækninga á Landspítala, gegn því að strax yrði hafist handa. Önnur saga er að ríkið þáði ekki það liðsinni og staðreyndin er því miður sú að nú, rúmum tveimur árum seinna, fréttist ekkert af ákvörðunum um hvar þjóðarsjúkrahúsið ætlar að þjónusta sívaxandi fjölda fólks sem tekst á við eitt stærsta verkefni lífs síns í krabbameinsmeðferð. Þeir fjármunir sem félagið ætlaði í verkefnið eru hins vegar enn til og verða ávaxtaðir þar til bestu not finnast. Mér vitanlega hefur ekki verið reynt að leggja mat á heildargildi eða virði starfsemi almannaheillafélaga. Það er hins vegar verkefni sem væri vert að reyna að ná utan um og ég er sannfærð um að stærðargráðan kæmi á óvart. Starf félaganna er ótrúlega mikilvægt og fjölbreytt og er oftast unnið af þeim drifkrafti og dugnaði sem einkennir fólk sem vinnur af mikilli hugsjón fyrir mikilvægan málstað. Félögin gegna stóru hlutverki í að færa dýrmæta reynslu og þekkingu frá systurfélögum erlendis til landsins og hafa oftast mikinn sveigjanleika í starfi sínu. Ég leyfi mér að fullyrða að árangur af starfi þeirra sé gríðarlegur. Um leið og félögin njóta stuðnings og styrkja er ábyrgð þeirra mikil. Að starfa alfarið fyrir söfnunarfé setur miklar kröfur á félögin sem njóta styrkjanna, hvort sem það lýtur að því að sinna góðu starfi eða upplýsingagjöf, bæði um starfið sjálft, árangurinn og meðferð fjár. Einn af hverjum þremur Íslendingum getur búist við því að fá krabbamein á lífsleiðinni og hinir eru flestir í stöðu aðstandenda, sumir oft. Málstaðurinn stendur okkur öllum nærri og við viljum hafa áhrif til góðs, okkur öllum til heilla. Við hjá Krabbameinsfélaginu erum eilíflega þakklátt þeim mikla stuðningi sem félagið nýtur. Ef hugurinn hefur ekki þegar ratað þangað hvet ég þig til að hlusta á Rúnar heitinn Júlíusson þar sem hann syngur Það þarf fólk eins og þig fyrir fólk eins og mig. Þetta er nefnilega ekki svo flókið. Saman erum við sterkari. Samstaða og stuðningur okkar getur flutt fjöll og breytt öllu fyrir þau sem á þurfa að halda, m.a. þau sem glíma við krabbamein. Krabbameinsfélagið þakkar ómetanlegan stuðning undanfarin 70 ár. Höfundur er framkvæmdastjóri Krabbameinsfélagsins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Halla Þorvaldsdóttir Heilbrigðismál Mest lesið Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Fyrstu jólin eftir ástvinamissi Anna Sigurðardóttir Skoðun Atvinnumál fatlaðra Ína Valsdóttir Skoðun „Þetta er ekki hægt, en það verður samt að gera þetta“ Arnar Þór Jónsson Skoðun Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun Mýtan um sæstreng! Andrés Pétursson Skoðun Bíp Bíp Bíp Ágúst Mogensen Skoðun Milljónerí Hannes Örn Blandon Skoðun Hvað er borgaraleg pólitík? Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun Það er ekki nóg að vera klár stelpa/strákur/stálp Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Fyrstu jólin eftir ástvinamissi Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Skyndihjálp: Lykillinn að öruggara samfélagi Hildur Vattnes Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Það er ekki nóg að vera klár stelpa/strákur/stálp Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Kosningum lokið og hvað nú? Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun „Þetta er ekki hægt, en það verður samt að gera þetta“ Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Mýtan um sæstreng! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Kvennaárið 2025 Drífa Snædal skrifar Skoðun Bíp Bíp Bíp Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Samviskufrelsi heilbrigðisstarfsmanna ekki vandamál þegar kemur að dánaraðstoð Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Milljónerí Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Jólaskreytingafyllerí: Eru takmörk fyrir því hversu langt má ganga í jólaskreytingum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er borgaraleg pólitík? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn verðmætasköpunar Sigríður Mogensen skrifar Skoðun Þorlákshöfn - byggð á tímamótum Anna Kristín Karlsdóttir skrifar Skoðun Hagsmunamál fyrirtækjanna í stjórnarsáttmála Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lausnin í leikskólamálum að grafa undan atvinnuþátttöku og jafnrétti? Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Lýðræði hinna sterku Jón Páll Hreinsson skrifar Skoðun Bleikir hvolpar Darri Gunnarsson,Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Lifandi dauð! Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Það hafa allir sjötta skilningarvit Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Skoðun mín á alþingiskosningum 2024 Valgerður Bára Bárðardóttir skrifar Skoðun Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Skautaíþróttir í Reykjavík í dauðafæri - kýlum á stækkun Skautahallarinnar Bjarni Helgason skrifar Skoðun Hlustið á fólkið í skólunum? Dóra Þorleifsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægasta atkvæðið Kristbjörg Þórisdóttir skrifar Skoðun Nálgunarbann Fjölnir Sæmundsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Kosningasigur fyrir dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Í morgun vöknuðum við á merkilegum tíma Silja Rún Friðriksdóttir skrifar Skoðun Hálft líf heimilislausra kvenna Kristín I. Pálsdóttir,Halldóra R. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Snúum samfélagi af rangri leið Finnbjörn A. Hermansson skrifar Sjá meira
Nýverið birti fjármálaráðuneytið frétt um að almenningur hefði styrkt almannaheillafélög um 6,6 milljarða króna á síðasta ári. Þetta eru afar áhugaverðar upplýsingar sem nú eru í fyrsta sinn aðgengilegar, í kjölfar lagabreytinga sem gerðar voru árið 2021. Með breytingunni er fólki umbunað með skattaafslætti fyrir að styrkja almannaheillafélög. Í henni felst viðurkenning Alþingis á gildi styrkja almennings fyrir samfélagið allt og upplýsingarnar sýna með óyggjandi hætti trú almennings á gott starf almannaheillafélaga. Til að einstaklingar fái skattaafslátt vegna styrkja sinna þurfa félögin sem njóta styrkjanna að vera skráð í almannaheillaskrá Skattsins en í henni geta aðeins verið félög sem eru óhagnaðardrifin og hafa samfélagsleg markmið að leiðarljósi. Skilgreiningin er breið og nær yfir flest sjúklingasamtök, mannúðar- og líknarstarfsemi, björgunarsveitir og rannsóknasjóði, svo eitthvað sé nefnt. Almannaheillafélög senda Skattinum árlega upplýsingar um framlög fólks. Út frá þeim fæst góð vísbending um heildarframlag almennings til félaganna. Fjármálaráðuneytinu reiknast til að á síðasta ári hafi styrkir almennings numið 6,6 milljörðum króna. Við höfum lengi vitað að almenningur fjármagnar með styrkjum sínum mikilvæga starfsemi í landinu en með þessum nýju fréttum er ljóst hversu magnaður þessi stuðningur er. Mögulega hugsa margir eins og eldri karlmaður sem stendur mér nærri: „Maður er svo þakklátur fyrir að geta stutt þessi samtök og félög, frekar en að þurfa að nýta þjónustu þeirra.“ Þær raddir heyrast stundum að betur færi á að hið opinbera sinnti því starfi sem almannaheillafélögin standa fyrir og stundum á það við. Hitt er annað mál að með styrkjum til félaganna hefur fólk tækifæri til styrkja þann málstað sem stendur hjarta þess næst. Það tækifæri nýtir fólk sér og er þakklátt fyrir. Samkvæmt frétt fjármálaráðuneytisins fengu 96.000 einstaklingar skattaafslátt vegna styrkja á síðasta ári, sem jafngildir um þriðjungi allra íbúa landsins, 18 ára og eldri. Þegar betur er að gáð er þetta einungis brot af styrkjum landsmanna, því skattaafsláttur fæst bara vegna beinna fjárframlaga. Inni í 6,6 milljörðunum eru því engar Bleikar slaufur, engir Álfar, engir Neyðarkallar, engin armbönd eða Mottumarssokkar, engir flugeldar, minningarkort eða happdrættismiðar, svo fátt eitt sé talið. Ég veit ekki frekar en aðrir hver heildarupphæð stuðnings almennings við félög sem vinna samfélaginu til heilla er, en get vel ímyndað mér að hún sé allavega tvöföld sú upphæð sem kom fram í frétt ráðuneytisins. Krabbameinsfélagið hefur notið stuðnings og styrkja almennings allt frá upphafi, eða í rúm 70 ár, og því ljóst að skuldbinding félagsins við fólkið í landinu er mikil. Félagið sinnir öllu starfi sínu án opinberra styrkja og almenningur á því hlutdeild í öllu starfi félagsins, hvort sem það snýr að forvörnum gegn krabbameinum, ókeypis ráðgjöf og stuðningi fagfólks, þjálfun sjálfboðaliða, rannsóknum, hagsmunagæslu, stuðningi við starf aðildarfélaga um allt land eða að koma á margs konar nýrri þjónustu. Styrkir rúmlega 20.000 Velunnara, mánaðarlegra styrktaraðila félagsins, auk annarra stuðningsaðila, m.a. í Bleiku slaufunni sem nú er í hámarki, mikil ráðdeild í rekstri og fyrirhyggjusemi gerir að verkum að félagið stendur vel fjárhagslega. Félagið hefur getað byggt upp varasjóð sem gerir því kleift að geta haldið starfsemi áfram þó brestur verði í fjáröflunum, til dæmis vegna þrenginga í samfélaginu, og félagið hefur líka burði til að leggja stórum verkefnum lið sem geta skipt sköpum fyrir sjúklinga, aðstandendur og starfsfólk. Skemmst er að minnast þess að vorið 2021 bauð félagið heilbrigðisyfirvöldum að kosta að einum þriðja byggingu nýrrar dagdeildar blóð- og krabbameinslækninga á Landspítala, gegn því að strax yrði hafist handa. Önnur saga er að ríkið þáði ekki það liðsinni og staðreyndin er því miður sú að nú, rúmum tveimur árum seinna, fréttist ekkert af ákvörðunum um hvar þjóðarsjúkrahúsið ætlar að þjónusta sívaxandi fjölda fólks sem tekst á við eitt stærsta verkefni lífs síns í krabbameinsmeðferð. Þeir fjármunir sem félagið ætlaði í verkefnið eru hins vegar enn til og verða ávaxtaðir þar til bestu not finnast. Mér vitanlega hefur ekki verið reynt að leggja mat á heildargildi eða virði starfsemi almannaheillafélaga. Það er hins vegar verkefni sem væri vert að reyna að ná utan um og ég er sannfærð um að stærðargráðan kæmi á óvart. Starf félaganna er ótrúlega mikilvægt og fjölbreytt og er oftast unnið af þeim drifkrafti og dugnaði sem einkennir fólk sem vinnur af mikilli hugsjón fyrir mikilvægan málstað. Félögin gegna stóru hlutverki í að færa dýrmæta reynslu og þekkingu frá systurfélögum erlendis til landsins og hafa oftast mikinn sveigjanleika í starfi sínu. Ég leyfi mér að fullyrða að árangur af starfi þeirra sé gríðarlegur. Um leið og félögin njóta stuðnings og styrkja er ábyrgð þeirra mikil. Að starfa alfarið fyrir söfnunarfé setur miklar kröfur á félögin sem njóta styrkjanna, hvort sem það lýtur að því að sinna góðu starfi eða upplýsingagjöf, bæði um starfið sjálft, árangurinn og meðferð fjár. Einn af hverjum þremur Íslendingum getur búist við því að fá krabbamein á lífsleiðinni og hinir eru flestir í stöðu aðstandenda, sumir oft. Málstaðurinn stendur okkur öllum nærri og við viljum hafa áhrif til góðs, okkur öllum til heilla. Við hjá Krabbameinsfélaginu erum eilíflega þakklátt þeim mikla stuðningi sem félagið nýtur. Ef hugurinn hefur ekki þegar ratað þangað hvet ég þig til að hlusta á Rúnar heitinn Júlíusson þar sem hann syngur Það þarf fólk eins og þig fyrir fólk eins og mig. Þetta er nefnilega ekki svo flókið. Saman erum við sterkari. Samstaða og stuðningur okkar getur flutt fjöll og breytt öllu fyrir þau sem á þurfa að halda, m.a. þau sem glíma við krabbamein. Krabbameinsfélagið þakkar ómetanlegan stuðning undanfarin 70 ár. Höfundur er framkvæmdastjóri Krabbameinsfélagsins.
Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun
Skoðun Samviskufrelsi heilbrigðisstarfsmanna ekki vandamál þegar kemur að dánaraðstoð Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Jólaskreytingafyllerí: Eru takmörk fyrir því hversu langt má ganga í jólaskreytingum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Er lausnin í leikskólamálum að grafa undan atvinnuþátttöku og jafnrétti? Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar
Skoðun Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar
Skoðun Skautaíþróttir í Reykjavík í dauðafæri - kýlum á stækkun Skautahallarinnar Bjarni Helgason skrifar
Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun