Einelti er veruleikabrenglun Matthildur Björnsdóttir skrifar 1. júlí 2024 13:30 Hvaðan kom sú hugmynd að það væru bara tvær gerðir af mannverum? Það er sérkennilegt að hugsa um og lesa um atlögur að einstaklingum sem eru séðir sem „öðru-vísi“ enn þann dag í dag. Eru verða fyrir því sem í dag er kallað einelti. Orð og hugtak sem ég heyrði ekki sem barn og unglingur á Íslandi. Það virtist bara eiga að vera séð sem eðlileg hegðun í gangi lífsins og myndi ekki skaða þann sem yrði fyrir því. Nú er næg þekking komin um að það að verða fyrir slíkum munnlegum eða öðrum árásum skapar slæma hluti í líkamanum samkvæmt þekkingu Thomas Hubl og margra annarra fræðinga sem hafa komist að því að slík reynsla fer á hraðferð inn í taugakerfin. Ég verð að nota orðið mengun um það sem endar þarna inni, af því að vanvirðingin á mannverunni í þeim orðum er ekki holl fyrir taugakerfin. Ég var ein af þeim sem var séð þannig, bara vegna of fárra sentimetra upp. Ég hef alltaf haft samkennd með öðrum sem verða fyrir slíkum árásum fyrir hluti sem þeir höfðu enga hönd í að skapa eða vera. Þau fæddust og fæðast eins og þau eru, og er allskonar. Það sem ég man sterkast eftir um vitund um þekkta manneskju sem fékk það einelti og fordóma, var þegar Hörður Torfason kom út sem samkynhneigður á sjöunda áratugnum. Hann var sá fyrsti sem kom út með það á Íslandi, og sýndi mikið hugrekki í að láta alla þjóðina vita það. Svo áttaði hann sig því miður á því eftir mikið einelti að hann gæti ekki verið lengur á landinu eftir það, sem var vegna allra fordómanna. Þau sem sjá sig þurfa að demba slíku á aðra, þurfa að opna hugann og setja sig í þau spor einstaklinga sem þeim líkar ekki að sjá. Hugsa hvernig þeim sjálfum myndi líða við að fá slíkt á sig og í. Að skilja og læra að sætta sig við að það eru ekki allir með sama útlit. Né fæðast allir með fullkominn líkama. Þegar ég var ung heyrði ég presta í útvarpi lofa að guð sæi um að halda öllum börnum öruggum og elskuðum. Nú veit heimurinn að það hefur því miður aldrei verið satt að slík barnapía sé veruleiki. Það hefur því miður ekki verið tilfellið. En góðar kringumstæður samt séð um að margir voru heppnir. Svo er listinn langur yfir þau sem fæðast með Down heilkenni, eða vatnshöfuð eða aðra fötlun allt hluti af því sem genin í líkömum mannkyns senda áfram í næstu kynslóð en enginn veit hvers vegna það er þannig. Einstaklingar fæðast án útlims og útlima, blind, heyrnarlaus og með aðra fötlunarsjúkdóma. Svo að þannig má lengi telja um það sem mannkyni er gefið að lifa við. Og það gerist, hvort sem því líkar betur eða ver. Þar bætast svo afleiðingar slysa sem gera marga að fjölfötluðum einstaklingum. Í marga áratugi voru allir sem höfðu eitthvað annað en þessa einföldu hönnun skaparans sett í felur í stofnun eða barn með einhver öðruvísi einkenni aldrei tekin út fyrir dyr. Ég sá unga stjúlku inni á heimili og var sagt að hún hefði aldrei verið tekin úr húsi vegna smánar og skammar. Þeir einstaklingar sem finna sig samkynhneigða þurfa greinilega enn þann dag í dag tíma í sér til að safna kjarki til að deila því með fjölskyldu sinni, þjóð og heiminum. Ég kynntist tveim karlkyns fæddum einstaklingum einum á vinnustað og öðrum á ferðalagi sem var frá öðru landi sem voru samkynhneigðir, en vinnufélaginn náði því miður aldrei að ná því sem hefði þurft til að tjá sig til að koma út. Ég veit ekki neitt um unga manninn frá öðru landi varðandi það atriði. Ég mat það að hann var ljúfur einstaklingur og notalegt að tala við hann og það var allt sem skipti máli. Ég upplifði þessa einstaklinga vera með annarskonar hormóna uppskrift og voru þeir algerir ljúflingar að vera samvistum við. Ég heyrði svo á Dr Phil að það væri búið að staðfesta að kyn upplifun væri skráð eða víruð í heilann og þá við fæðingu. Það er ekki eitthvað sem fólk velur í hugdettu. Það er strembin andleg ferð fyrir flesta að átta sig á því að vera samkyn-hneigð eða í röngum líkama. Sú staðreynd að kristni sá samkynhneigða vera svikara og að eðli þeirra væri rangt voru með vanþekkingu á skaparanum og sköpun. Stofnunin vildi neita þeirri staðreynd að einstaklingar sem fæðast þannig, lifa þann veruleika hvort sem þeim hjá þeirri stofnun líki það vel eða illa. Þau viðhorf presta þá, voru ekki í anda Jesú eða skaparans. Þeir sköpuðu mikil tilfinningaleg tjón með viðhorfum sínum og myndu sumir hafa endað líf sitt af því að þeir upplifðu höfnun úr öllum áttum. Og líka frá þeim sem sáu sig sem fulltrúa Jesú. Og væru í stöðu sem átti að veita öllum ljúfmennsku og uppörvun í lífsbaráttunni. Einelti er greinilega ekki allt gegn samkynhneigðum. Eiga þau sem upplifa sig hafa fæðst í röngum líkama sem er kallað kynskiptingur eða trans oft erfitt með að fá algert samþykki samfélags, af því að sumir háttsettir einstaklingar vilja ekki trúa slíku. En af hverju kom skaparinn ekki með kynfæri sem væru rétt fyrir öll tilfelli upplifunar um kyn? Ég sá Compass þátt um það hér í Adelaide í gær 30.júni.2024 um og með viðtali við ungan mann frá miðausturlöndum að ræða við móður sína um það. Móður sem hafði tekið sinn tíma að meðtaka þann veruleika í syni sínum. Það voru margir einstaklingar með það og önnur kynama atriði frá miðausturlöndum sem komu hingað af því að þau höfðu ekki getað komið út þar. Þau eru frjáls um það í Ástralíu, og var viðurkennt fyrir nokkrum árum síðan. Sköpun hefur því miður aldrei verið algjörlega fullkomin Hvernig dettur einhverri mannveru í hug að sköpun og skapari sé það takmarkaður í hugmyndaflugi sínu. Að það kerfi og afl setji mannverur á jörðu með þá hugsun og hugmynd að það séu eða væru bara tvær útgáfur. Útgáfur mannvera eru eins mismunandi og mannverur eru margar. Svo gerist það líka einstaka sinnum að tveir líkamar í móðurkviði verða samgrónir. Sú gena-ráðstöfun getur verið með margskonar móti. Sumir fæðast með efri hluta líkama sinna fyrir sig, en neðri hlutinn fyrir neðan mitti er einn hluti svo að það er ógerlegt að aðskilja þá. Ég sá tvær konur í þáttum Oprah Whinfrey fæddar þannig að þær höfðu ekki verið aðskildar með uppskurði enda þá það gamlar að það hafi ekki verið nein þekking til slíks og kannski ekki hægt heldur. Höfuðin sneru í sitt hvora áttina svo að þær sáu hvor aðra ekki nema í spegli. Þó að nútíma tækni í læknisfræði geri mögulegt að aðskilja suma þeirra og það er gert, að þá deila sumir of miklu af líkamshlutum og líffærum til að hægt sé að aðskilja þá. En ég hef bara séð slíkt í sama kyni. Svo að þau neyðast til að lifa lífinu þannig. Hvernig svo sem höfuðin snúa, eða hvernig þau neyðast til að deila líffærum eins og blöðru og öðru, krefst auðvitað aðlögunar í huga á ótal sviðum. Svo voru tvær stelpur sem tengdust á toppi höfða þeirra svo að það var engin leið fyrir þær að lifa þannig. Og voru aðskildar. Stundum deyja blessaðir einstaklingarnir sem hafa fæðst þannig af því að það sem var inni í líkömum eða bara eitt og ekki hægt að gera neitt meira. Hugsa sér foreldra sem fá slíkt verkefni, og þá að þurfa að taka ákvörðun um að aðskilja þau. Þó að sum gætu lifað sátt þannig, en foreldrar skilja mikilvægi í að hver mannvera fái sjálfstæði. Og þá að börnin lifi með útkomuna af aðgerðinni. Hver ástæðan sé fyrir að gen tveggja nýrra líkama í byggingu verði þannig er mikil spurning. Atriði sem vísindin muni vonandi læra með meiri tækni í að skoða fóstrin í móðurlífi. Og að ákvarðanir væru teknar í framhaldi af því. Ég veit ekki til að slíkt hafi gerst á Íslandi. Eða er það ástand eitthvað karma sem er þó ekki orð eða hugtak í kristni. En er í Buddhisma og Hinduisma. Eða af hverju fór sál inn við getnað sem yrði annað kyn en sálin taldi sig verða. Við munum ábyggilega ekki finna það út á næstunni hvernig slíku sé háttað ofan frá. Svo verðum við að skilja að skaparinn er listrænn og er endalaust að veita meira af öllu mögulegu til mannkyns. Sumt er því miður að bjóða upp á að slæmar sálir vilja gera hræðilega hluti, eins og eru að gerast í heiminum í dag. Í stríðum og stórum skemmdum á byggingum og ólýsanlegu tjóni í mannverum. Stundum dettur mér í hug að skaparinn hafi ákveðið að skapa tilraun með bæði jörð og mannverur og sjá hverju mannverur myndu áorka með jörðina og hversu lengi jörðin gæti tekið því sem mannverur ákvæðu? Svo er önnur hlið á að vera öðru-vísi sem er skemmtileg. Það að ég notast við hjólastól sem er af því að ég upplifði föll afturábak í heilt ár árið 2011. Ástand sem læknar sinntu ekki en settu mig í síaukna hættu fyrir frekari fötlun. Enginn hefur áreitt mig fyrir það á neinn hátt. Hinsvegar hafa margir boðið mér aðstoð til að ýta mér í verslunarmiðstöðinni þegar ég bakka gegn straumi fólks að koma úr hinni áttinni. Ég var fljót að læra eftir að fara í hjólastólinn, að það er mun auðveldara að fara aftur á bak upp halla rampa og halla í verslunarmiðstöðinni. Það er svo mikið auðveldara með stærri hjólin fyrst. Sem þá þýðir að ég bakka upp þá halla og rampa sem vekur athygli margra. Það eru oft englar í þessari verslunarmiðstöð sem bjóðast til að ýta mér upp hallann þegar þau sjá mig fara afturábak. Sum hafa jafnvel ýtt mér alla leið út á stoppistöðina fyrir strætó þegar ég var á leið þangað. Ég nota mest strætó til að koma og fara þangað til að hitta vini eða fara í bíó sem er frítt fyrir okkur þau gömlu, og síðan þeir fengu allir rampa. Svo að þó að ég sé með hvíta húð þá er það röddin eða hreimurinn sem vekur forvitni sumra, en samt mest eldri kynslóðar. Þetta eru allt atriði jákvæðrar athygli frá áhugasömum samborgurum sem vilja læra meira, í stað þess að ráðast á með gagnrýni. Höfundur hefur verið búsettur í lengri tíma í Ástralíu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Fyrstu jólin eftir ástvinamissi Anna Sigurðardóttir Skoðun Atvinnumál fatlaðra Ína Valsdóttir Skoðun „Þetta er ekki hægt, en það verður samt að gera þetta“ Arnar Þór Jónsson Skoðun Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun Mýtan um sæstreng! Andrés Pétursson Skoðun Milljónerí Hannes Örn Blandon Skoðun Hvað er borgaraleg pólitík? Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun Bíp Bíp Bíp Ágúst Mogensen Skoðun Það er ekki nóg að vera klár stelpa/strákur/stálp Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Fyrstu jólin eftir ástvinamissi Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Skyndihjálp: Lykillinn að öruggara samfélagi Hildur Vattnes Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Það er ekki nóg að vera klár stelpa/strákur/stálp Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Kosningum lokið og hvað nú? Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun „Þetta er ekki hægt, en það verður samt að gera þetta“ Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Mýtan um sæstreng! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Kvennaárið 2025 Drífa Snædal skrifar Skoðun Bíp Bíp Bíp Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Samviskufrelsi heilbrigðisstarfsmanna ekki vandamál þegar kemur að dánaraðstoð Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Milljónerí Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Jólaskreytingafyllerí: Eru takmörk fyrir því hversu langt má ganga í jólaskreytingum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er borgaraleg pólitík? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn verðmætasköpunar Sigríður Mogensen skrifar Skoðun Þorlákshöfn - byggð á tímamótum Anna Kristín Karlsdóttir skrifar Skoðun Hagsmunamál fyrirtækjanna í stjórnarsáttmála Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lausnin í leikskólamálum að grafa undan atvinnuþátttöku og jafnrétti? Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Lýðræði hinna sterku Jón Páll Hreinsson skrifar Skoðun Bleikir hvolpar Darri Gunnarsson,Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Lifandi dauð! Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Það hafa allir sjötta skilningarvit Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Skoðun mín á alþingiskosningum 2024 Valgerður Bára Bárðardóttir skrifar Skoðun Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Skautaíþróttir í Reykjavík í dauðafæri - kýlum á stækkun Skautahallarinnar Bjarni Helgason skrifar Skoðun Hlustið á fólkið í skólunum? Dóra Þorleifsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægasta atkvæðið Kristbjörg Þórisdóttir skrifar Skoðun Nálgunarbann Fjölnir Sæmundsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Kosningasigur fyrir dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Í morgun vöknuðum við á merkilegum tíma Silja Rún Friðriksdóttir skrifar Skoðun Hálft líf heimilislausra kvenna Kristín I. Pálsdóttir,Halldóra R. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Snúum samfélagi af rangri leið Finnbjörn A. Hermansson skrifar Sjá meira
Hvaðan kom sú hugmynd að það væru bara tvær gerðir af mannverum? Það er sérkennilegt að hugsa um og lesa um atlögur að einstaklingum sem eru séðir sem „öðru-vísi“ enn þann dag í dag. Eru verða fyrir því sem í dag er kallað einelti. Orð og hugtak sem ég heyrði ekki sem barn og unglingur á Íslandi. Það virtist bara eiga að vera séð sem eðlileg hegðun í gangi lífsins og myndi ekki skaða þann sem yrði fyrir því. Nú er næg þekking komin um að það að verða fyrir slíkum munnlegum eða öðrum árásum skapar slæma hluti í líkamanum samkvæmt þekkingu Thomas Hubl og margra annarra fræðinga sem hafa komist að því að slík reynsla fer á hraðferð inn í taugakerfin. Ég verð að nota orðið mengun um það sem endar þarna inni, af því að vanvirðingin á mannverunni í þeim orðum er ekki holl fyrir taugakerfin. Ég var ein af þeim sem var séð þannig, bara vegna of fárra sentimetra upp. Ég hef alltaf haft samkennd með öðrum sem verða fyrir slíkum árásum fyrir hluti sem þeir höfðu enga hönd í að skapa eða vera. Þau fæddust og fæðast eins og þau eru, og er allskonar. Það sem ég man sterkast eftir um vitund um þekkta manneskju sem fékk það einelti og fordóma, var þegar Hörður Torfason kom út sem samkynhneigður á sjöunda áratugnum. Hann var sá fyrsti sem kom út með það á Íslandi, og sýndi mikið hugrekki í að láta alla þjóðina vita það. Svo áttaði hann sig því miður á því eftir mikið einelti að hann gæti ekki verið lengur á landinu eftir það, sem var vegna allra fordómanna. Þau sem sjá sig þurfa að demba slíku á aðra, þurfa að opna hugann og setja sig í þau spor einstaklinga sem þeim líkar ekki að sjá. Hugsa hvernig þeim sjálfum myndi líða við að fá slíkt á sig og í. Að skilja og læra að sætta sig við að það eru ekki allir með sama útlit. Né fæðast allir með fullkominn líkama. Þegar ég var ung heyrði ég presta í útvarpi lofa að guð sæi um að halda öllum börnum öruggum og elskuðum. Nú veit heimurinn að það hefur því miður aldrei verið satt að slík barnapía sé veruleiki. Það hefur því miður ekki verið tilfellið. En góðar kringumstæður samt séð um að margir voru heppnir. Svo er listinn langur yfir þau sem fæðast með Down heilkenni, eða vatnshöfuð eða aðra fötlun allt hluti af því sem genin í líkömum mannkyns senda áfram í næstu kynslóð en enginn veit hvers vegna það er þannig. Einstaklingar fæðast án útlims og útlima, blind, heyrnarlaus og með aðra fötlunarsjúkdóma. Svo að þannig má lengi telja um það sem mannkyni er gefið að lifa við. Og það gerist, hvort sem því líkar betur eða ver. Þar bætast svo afleiðingar slysa sem gera marga að fjölfötluðum einstaklingum. Í marga áratugi voru allir sem höfðu eitthvað annað en þessa einföldu hönnun skaparans sett í felur í stofnun eða barn með einhver öðruvísi einkenni aldrei tekin út fyrir dyr. Ég sá unga stjúlku inni á heimili og var sagt að hún hefði aldrei verið tekin úr húsi vegna smánar og skammar. Þeir einstaklingar sem finna sig samkynhneigða þurfa greinilega enn þann dag í dag tíma í sér til að safna kjarki til að deila því með fjölskyldu sinni, þjóð og heiminum. Ég kynntist tveim karlkyns fæddum einstaklingum einum á vinnustað og öðrum á ferðalagi sem var frá öðru landi sem voru samkynhneigðir, en vinnufélaginn náði því miður aldrei að ná því sem hefði þurft til að tjá sig til að koma út. Ég veit ekki neitt um unga manninn frá öðru landi varðandi það atriði. Ég mat það að hann var ljúfur einstaklingur og notalegt að tala við hann og það var allt sem skipti máli. Ég upplifði þessa einstaklinga vera með annarskonar hormóna uppskrift og voru þeir algerir ljúflingar að vera samvistum við. Ég heyrði svo á Dr Phil að það væri búið að staðfesta að kyn upplifun væri skráð eða víruð í heilann og þá við fæðingu. Það er ekki eitthvað sem fólk velur í hugdettu. Það er strembin andleg ferð fyrir flesta að átta sig á því að vera samkyn-hneigð eða í röngum líkama. Sú staðreynd að kristni sá samkynhneigða vera svikara og að eðli þeirra væri rangt voru með vanþekkingu á skaparanum og sköpun. Stofnunin vildi neita þeirri staðreynd að einstaklingar sem fæðast þannig, lifa þann veruleika hvort sem þeim hjá þeirri stofnun líki það vel eða illa. Þau viðhorf presta þá, voru ekki í anda Jesú eða skaparans. Þeir sköpuðu mikil tilfinningaleg tjón með viðhorfum sínum og myndu sumir hafa endað líf sitt af því að þeir upplifðu höfnun úr öllum áttum. Og líka frá þeim sem sáu sig sem fulltrúa Jesú. Og væru í stöðu sem átti að veita öllum ljúfmennsku og uppörvun í lífsbaráttunni. Einelti er greinilega ekki allt gegn samkynhneigðum. Eiga þau sem upplifa sig hafa fæðst í röngum líkama sem er kallað kynskiptingur eða trans oft erfitt með að fá algert samþykki samfélags, af því að sumir háttsettir einstaklingar vilja ekki trúa slíku. En af hverju kom skaparinn ekki með kynfæri sem væru rétt fyrir öll tilfelli upplifunar um kyn? Ég sá Compass þátt um það hér í Adelaide í gær 30.júni.2024 um og með viðtali við ungan mann frá miðausturlöndum að ræða við móður sína um það. Móður sem hafði tekið sinn tíma að meðtaka þann veruleika í syni sínum. Það voru margir einstaklingar með það og önnur kynama atriði frá miðausturlöndum sem komu hingað af því að þau höfðu ekki getað komið út þar. Þau eru frjáls um það í Ástralíu, og var viðurkennt fyrir nokkrum árum síðan. Sköpun hefur því miður aldrei verið algjörlega fullkomin Hvernig dettur einhverri mannveru í hug að sköpun og skapari sé það takmarkaður í hugmyndaflugi sínu. Að það kerfi og afl setji mannverur á jörðu með þá hugsun og hugmynd að það séu eða væru bara tvær útgáfur. Útgáfur mannvera eru eins mismunandi og mannverur eru margar. Svo gerist það líka einstaka sinnum að tveir líkamar í móðurkviði verða samgrónir. Sú gena-ráðstöfun getur verið með margskonar móti. Sumir fæðast með efri hluta líkama sinna fyrir sig, en neðri hlutinn fyrir neðan mitti er einn hluti svo að það er ógerlegt að aðskilja þá. Ég sá tvær konur í þáttum Oprah Whinfrey fæddar þannig að þær höfðu ekki verið aðskildar með uppskurði enda þá það gamlar að það hafi ekki verið nein þekking til slíks og kannski ekki hægt heldur. Höfuðin sneru í sitt hvora áttina svo að þær sáu hvor aðra ekki nema í spegli. Þó að nútíma tækni í læknisfræði geri mögulegt að aðskilja suma þeirra og það er gert, að þá deila sumir of miklu af líkamshlutum og líffærum til að hægt sé að aðskilja þá. En ég hef bara séð slíkt í sama kyni. Svo að þau neyðast til að lifa lífinu þannig. Hvernig svo sem höfuðin snúa, eða hvernig þau neyðast til að deila líffærum eins og blöðru og öðru, krefst auðvitað aðlögunar í huga á ótal sviðum. Svo voru tvær stelpur sem tengdust á toppi höfða þeirra svo að það var engin leið fyrir þær að lifa þannig. Og voru aðskildar. Stundum deyja blessaðir einstaklingarnir sem hafa fæðst þannig af því að það sem var inni í líkömum eða bara eitt og ekki hægt að gera neitt meira. Hugsa sér foreldra sem fá slíkt verkefni, og þá að þurfa að taka ákvörðun um að aðskilja þau. Þó að sum gætu lifað sátt þannig, en foreldrar skilja mikilvægi í að hver mannvera fái sjálfstæði. Og þá að börnin lifi með útkomuna af aðgerðinni. Hver ástæðan sé fyrir að gen tveggja nýrra líkama í byggingu verði þannig er mikil spurning. Atriði sem vísindin muni vonandi læra með meiri tækni í að skoða fóstrin í móðurlífi. Og að ákvarðanir væru teknar í framhaldi af því. Ég veit ekki til að slíkt hafi gerst á Íslandi. Eða er það ástand eitthvað karma sem er þó ekki orð eða hugtak í kristni. En er í Buddhisma og Hinduisma. Eða af hverju fór sál inn við getnað sem yrði annað kyn en sálin taldi sig verða. Við munum ábyggilega ekki finna það út á næstunni hvernig slíku sé háttað ofan frá. Svo verðum við að skilja að skaparinn er listrænn og er endalaust að veita meira af öllu mögulegu til mannkyns. Sumt er því miður að bjóða upp á að slæmar sálir vilja gera hræðilega hluti, eins og eru að gerast í heiminum í dag. Í stríðum og stórum skemmdum á byggingum og ólýsanlegu tjóni í mannverum. Stundum dettur mér í hug að skaparinn hafi ákveðið að skapa tilraun með bæði jörð og mannverur og sjá hverju mannverur myndu áorka með jörðina og hversu lengi jörðin gæti tekið því sem mannverur ákvæðu? Svo er önnur hlið á að vera öðru-vísi sem er skemmtileg. Það að ég notast við hjólastól sem er af því að ég upplifði föll afturábak í heilt ár árið 2011. Ástand sem læknar sinntu ekki en settu mig í síaukna hættu fyrir frekari fötlun. Enginn hefur áreitt mig fyrir það á neinn hátt. Hinsvegar hafa margir boðið mér aðstoð til að ýta mér í verslunarmiðstöðinni þegar ég bakka gegn straumi fólks að koma úr hinni áttinni. Ég var fljót að læra eftir að fara í hjólastólinn, að það er mun auðveldara að fara aftur á bak upp halla rampa og halla í verslunarmiðstöðinni. Það er svo mikið auðveldara með stærri hjólin fyrst. Sem þá þýðir að ég bakka upp þá halla og rampa sem vekur athygli margra. Það eru oft englar í þessari verslunarmiðstöð sem bjóðast til að ýta mér upp hallann þegar þau sjá mig fara afturábak. Sum hafa jafnvel ýtt mér alla leið út á stoppistöðina fyrir strætó þegar ég var á leið þangað. Ég nota mest strætó til að koma og fara þangað til að hitta vini eða fara í bíó sem er frítt fyrir okkur þau gömlu, og síðan þeir fengu allir rampa. Svo að þó að ég sé með hvíta húð þá er það röddin eða hreimurinn sem vekur forvitni sumra, en samt mest eldri kynslóðar. Þetta eru allt atriði jákvæðrar athygli frá áhugasömum samborgurum sem vilja læra meira, í stað þess að ráðast á með gagnrýni. Höfundur hefur verið búsettur í lengri tíma í Ástralíu.
Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun
Skoðun Samviskufrelsi heilbrigðisstarfsmanna ekki vandamál þegar kemur að dánaraðstoð Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Jólaskreytingafyllerí: Eru takmörk fyrir því hversu langt má ganga í jólaskreytingum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Er lausnin í leikskólamálum að grafa undan atvinnuþátttöku og jafnrétti? Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar
Skoðun Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar
Skoðun Skautaíþróttir í Reykjavík í dauðafæri - kýlum á stækkun Skautahallarinnar Bjarni Helgason skrifar
Kristrún, Þorgerður og Inga: Framtíð Íslands - Ykkar tími er komin! Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun