Skoðun

Heil­brigðis­mál í stjórnarsátt­mála – hvað vantar?

Sandra B. Franks skrifar

Í stjórnarsáttmála nýrrar ríkisstjórnar er að finna nokkur atriði sem tengjast heilbrigðismálum. Við í Sjúkraliðafélagi Íslands fögnum mörgu í þessum sáttmála. Sérstaklega þar sem lagt er upp með þjóðarátak í umönnun á eldra fólki, fjölgun hjúkrunarrýma, eflingu heimahjúkrunar og þeirri mikilvægu viðleitni að tryggja öllum landsmönnum aðgang að föstum heimilislækni. Þó ber að hafa í huga að stefnuyfirlýsingin er að mörgu leyti stutt og vantar dýpri umfjöllun um tiltekin atriði. Þetta kemur á óvart í ljósi fyrri yfirlýsinga stjórnarflokkanna um að heilbrigðismál yrðu sett í forgang.

Hér eru nokkur atriði úr stjórnarsáttmálanum og okkar sjónarmið:

1. Fjárfesting í heilbrigðis- og öldrunarþjónustu um land allt

Hvað er jákvætt? Við fögnum yfirlýsingu um aukna fjárfestingu í þessum mikilvæga málaflokki. Það verður áhugavert að sjá hvernig þessi yfirlýsing mun endurspeglast í næstu fimm ára fjármálaáætlun stjórnvalda, sem nú er í vinnslu. Þá er ánægjulegt að sú fjárfestingu eigi að ná til alls landsins, enda mikilvægt að allir landsmenn hafi jafnan aðgang að góðri þjónustu óháð búsetu.

Hvað vantar? Þrátt fyrir loforðin er útfærslan óljós. Ekki er minnst á hina brýnu þörf fyrir að fjölga sjúkraliðum og öðru fagmenntuðu starfsfólki sem er burðarás þjónustunnar. Þá skortir einnig á skýra stefnu um hvernig bætt kjör og vinnuaðstæður verði tryggð, en slíkt er lykilforsenda þess að laða að nýtt starfsfólk og halda í það sem fyrir er.

2. Þjóðarátak í umönnun eldra fólks: fjölgun hjúkrunarrýma og efling heimahjúkrunar

Hvað er jákvætt? Fjölgun hjúkrunarrýma er mikilvægt skref sem mun draga úr álagi á sjúkrahúsum og gera öldruðum kleift að dvelja lengur í sínu nærumhverfi. Efling heimahjúkrunar opnar fyrir aukna möguleika á persónulegri og manneskjulegri þjónustu sem tekur mið af þörfum hvers og eins.

Hvað vantar? Þrátt fyrir þessi áform skortir enn á skýrar aðgerðir til að tryggja nægilegt starfsfólk. Sjúkraliðar og aðrar hjúkrunarstéttir gegna lykilhlutverki í þessari þjónustu, og því er nauðsynlegt að fjölga þeim og bæta vinnuaðstæður þeirra. Þá hefði einnig mátt leggja áherslu á bætta menntun og starfsþróun þeirra stétta sem sinna öldrunarþjónustu. Það er til lítils að tala um uppbyggingu öldrunarþjónustu án þess að taka á mönnunarvandanum, sem er ein stærsta áskorunin í þessum geira.

3. Þjóðarmarkmið um fastan heimilislækni fyrir alla landsmenn

Hvað er jákvætt? Að tryggja öllum landsmönnum fastan heimilislækni er mikilvægt markmið sem stuðlar að samfellu í umönnun og eykur gæði þjónustunnar til lengri tíma. Með slíku fyrirkomulagi má létta á sérhæfðari kerfum og draga úr álagi á bráðaþjónustu.

Hvað vantar? Þrátt fyrir mikilvægi þessa markmiðs er nauðsynlegt að skýra betur hvernig því verður náð í ljósi þess að þegar er skortur á heimilislæknum. Sérstaklega þarf að útfæra hvernig tryggja á jafnan aðgang allra landsmanna, þar með talið þeirra sem búa í dreifbýli eða fjarri þéttbýlisstöðum, svo þeir njóti sömu gæða í heilsugæslu. Að auki er nauðsynlegt að styrkja aðrar heilbrigðisstéttir, eins og sjúkraliða og hjúkrunarfræðinga, sem gegna lykilhlutverki í stuðningi við heilsugæsluþjónustuna.

4. Stytta biðlista barna, auka aðgengi að geðheilbrigðisþjónustu og fjármagna meðferðarúrræði vegna fíknivanda

Hvað er jákvætt? Það er gríðarlega mikilvægt að leggja aukna áherslu á að stytta biðlista barna og tryggja þeim snemmbæra og árangursríka aðstoð. Að börn þurfi að bíða eftir nauðsynlegri þjónustu er óásættanlegt og má kalla þjóðarskömm. Jákvætt er að ríkisstjórnin viðurkenni mikilvægi geðheilbrigðismála og vaxandi fíknivanda og ætli að fjármagna úrræði til að takast á við þessi brýnu vandamál.

Hvað vantar? Það vantar frekari áherslu á forvarnir og eftirfylgni, sem eru lykilatriði til að ná langtímamarkmiðum í geðheilbrigðis- og fíknivandamálum. Jafnframt er nauðsynlegt að útfæra hvernig fjölbreytt teymi fagfólks verður innleitt í þjónustuna, þar á meðal sjúkraliða sem geta gegnt mikilvægu hlutverki í þessum málaflokki, einkum þá sem lokið hafa viðbótarnámi við Háskólann á Akureyri í samfélagsgeðhjúkrun. Þetta er nauðsynlegt til að tryggja alhliða nálgun sem mætir þörfum bæði barna og fjölskyldna þeirra.

5. Dregið úr skrifræði í heilbrigðiskerfinu með hagnýtingu tækni og nýsköpun

Hvað er jákvætt? Að draga úr skrifræði getur stuðlað að aukinni skilvirkni, bætt nýtingu tíma og dregið úr kostnaði og fyrirhöfn. Tækninýjungar gera upplýsingaflæði einfaldara og styrkja boðleiðir milli stofnana og starfsstétta, sem getur leitt til markvissari og hraðari þjónustu.

Hvað vantar? Það þarf að skýra betur hvernig tæknivæðing heilbrigðiskerfisins verður útfærð, með sérstakri áherslu á menntun starfsfólks og nauðsynlega fjármögnun til að innleiða lausnirnar með skilvirkum hætti. Mikilvægt er að innleiða miðlægt skráningarkerfi sem fangar nauðsynlegar upplýsingar um sjúklinga, til að tryggja samfellu og gæði heilbrigðisþjónustunnar. Jafnframt ætti að leggja áherslu á hvernig sjúkraliðar og aðrar fagstéttir geta nýtt sér nýsköpun og tæknilausnir til að einfalda daglegt starf sitt, bæta gæði þjónustunnar og draga úr álagi á starfsfólk. Skýr stefna og aðgerðaáætlun eru nauðsynleg til að tryggja að þessar breytingar skili tilætluðum árangri.

6. Stuðningur við fjölbreytt rekstrarform og að þungamiðjan sé í opinberum rekstri

Hvað er jákvætt? Opinber rekstur tryggir jafnan aðgang að þjónustu og veitir traust faglegt eftirlit. Á sama tíma getur fjölbreytt rekstrarform skapað aukinn sveigjanleika, hvatt til nýsköpunar og stuðlað að fjölbreyttari lausnum í heilbrigðiskerfinu.

Hvað vantar? Skýrari stefnu þarf um hvernig samstarf opinberra og einkaaðila verður útfært til að tryggja heildstæða og samræmda þjónustu. Jafnframt vantar betur skilgreindar kröfur til gæða, starfsaðstæðna og réttinda starfsfólks, óháð því hvort þau starfa hjá opinberum stofnunum eða einkareknum aðilum. Slíkar kröfur eru nauðsynlegar til að tryggja stöðugleika og öryggi fyrir bæði starfsfólk og sjúklinga.

Hvað vantar í heildarstefnuna?

Mönnun og kjör starfsfólks - Það er brýnt að leggja sérstaka áherslu á að laða að og halda í fagstéttir, þar á meðal sjúkraliða, með bættum launakjörum og vinnuaðstæðum sem stuðla að öryggi og ánægju starfsfólks.

Jafnrétti á vinnumarkaði - Enn er til staðar verulegur munur á kjörum stétta þar sem meirihlutinn er konur og gegna umönnunarstörfum. Nauðsynlegt er að bregðast við þessu með yfirlýstri stefnu og raunhæfum aðgerðum til að tryggja jafnrétti og réttláta launastefnu.

Betra menntakerfi og starfsþróun - Sjúkraliðar þurfa skýr og aðgengileg tækifæri til að bæta við sig námi, þróa færni sína og auka ábyrgð í starfi. Markviss starfsþróun styrkir bæði einstaklinga og kerfið í heild.

Skilvirkni og aðstæður - Mikilvægt er að nýta tæknilausnir betur, þar á meðal þróaðri rafræna sjúkraskráningu og betri upplýsingatækni, til að einfalda ferla og styðja við faglegt sjálfstæði starfsfólks.

Heildarsýn á heilbrigðiskerfið - Þótt árangur hafi náðst á mörgum sviðum er kerfið undir miklu álagi. Nauðsynlegt er að grípa til markvissra aðgerða sem styrkja grunnstoðir kerfisins og gera það hæfara til að takast á við núverandi og framtíðaráskoranir.

Hvatning til stjórnvalda

Við í Sjúkraliðafélagi Íslands sjáum jákvæð tækifæri í þessari stefnuyfirlýsingu ríkisstjórnarinnar. Hins vegar er hún að okkar mati of stutt og óljós fyrir stjórn sem hefur áður fullyrt að heilbrigðismál ættu að vera í forgangi. Til að tryggja að heilbrigðiskerfið standist framtíðaráskoranir þarf að takast á við brýn mál, eins og mönnunarvanda, jafnrétti á vinnumarkaði og nauðsyn þess að tryggja sanngjarna og skilvirka þjónustu fyrir alla.

Við hvetjum ríkisstjórnina til að leggja aukna áherslu á að laða að sér og halda í fólk með fjölbreytta fagþekkingu, ekki síst sjúkraliða og hjúkrunarfræðinga, sem eru burðarás umönnunar- og heilbrigðisþjónustu. Til þess þarf að bæta starfsumhverfi, launakjör og tækifæri til starfsþróunar. Með samstöðu, samvinnu og markvissum aðgerðum getum við byggt upp sterkara og réttlátara heilbrigðiskerfi þar sem heilbrigðisstéttir njóta virðingar, sanngjarnra kjara og fullnægjandi vinnuaðstæðna.

Höfundur er formaður Sjúkraliðafélags Íslands.




Skoðun

Sjá meira


×