„Ætla ekki að ljúga því að ég sé ein­hver ofurhress morguntýpa“

Í kaffispjalli um helgar er rætt við fólk í ólíkum störfum. Við spyrjum alltaf um það hvenær fólk vaknar á morgnana, hvað er það fyrsta sem það gerir þá og hvenær fer fólk að sofa. Við spyrjum líka um skipulagið og helstu verkefnin í vinnunni.

Hvenær vaknar þú á morgnana?

„Ég ætla ekki að ljúga því að ég sé einhver ofurhress morguntýpa svo ég er svolítið lengi af stað á morgnana. Ég stilli vekjaraklukkuna yfirleitt á 7.30 en er sjaldnast kominn til fullrar meðvitundar fyrr en klukkan 8.

Það getur verið áskorun að fylgja ekki óskrifuðum reglum samfélagsins um að vera morgunferskur en ég hef leynt og ljóst reynt að afstýra því að ég þurfi reglulega að mæta á fundi klukkan 9 morgnana. 

Ég er svo heppinn að eiga skilningsríka konu sem gefur mér þetta rými sem er ekki sjálfsagt.

Hvað er það fyrsta sem þú gerir á morgnana?

„Önnur óskrifuð regla samfélagsins sem ég fylgi ekki er að drekka kaffi. Mér finnst kaffi einfaldlega vont og þarf iðulega að útskýra það fyrir öðrum. 

Ég fæ mér frekar appelsínudjús á meðan ég renni yfir fréttir á öllum helstu miðlum. Ég svara gjarnan tölvupóstum sem bíða mín yfir djúsglasinu og leg drög að deginum sem býður mín áður en ég dembi mér út í hann.“

Ef þú værir ofurhetja í teiknimynd eða bók, hver værir þú þá?

„Ég væri Svarta kvikindið. Það er ólíkindatól sem fer sínar eigin leiðir og gerir reglulega mistök þrátt fyrir góðan ásetning. Leiðin að afrekum er ætíð vörðuð mistökum og því ætti engin að óttast þau svo lengi sem viðkomandi lærir af þeim og hefur miskunn samfélagsins til þess að leika sér fallega með hugmyndir eins og Oscar Wilde orðaði það.

Það má segja að miskunn sé hornsteinn Mengis sem ég stofnaði ásamt konunni minni Betu, Skúla Sverrissyni og Ólöfu Arnalds sem hefur um árabil verið lögheimil og varnarþing skapandi lista. Þar er listafólk á öllum aldri upp á á náð og miskunn áheyrenda komið í leið sinni að því að fullkomna sín verk. Einhver lýsti því sem kvikuhólfi og súrefniskassa. Það á vel við.“

Í hvaða verkefni ertu að vinna helst í þessa dagana?

„Í gegnum tíðina þá hef ég stundað það að kjósa sjálfan mig til ákveðinna hlutverka. Eins og hver annar kosinn fulltrúi þarf ég svo að reglulega að ákveða hvort ég vilji endurnýja umboð mitt hjá kjósanda mínum; mér sjálfum.

Þessa dagana er verkefnið sem á hug minn og sál greiðsluþjónusta sem heitir Blikk. Blikk byggir alfarið á millifærslum þar sem fjármagnið færist beint af bankareikning kaupanda á bankareikning seljanda sem hluti af afgreiðsluferlinu. Við búum í dag við greiðslumiðlun sem er byggð á áratugagömlum forsendum og inniheldur fjölmarga milliliði sem skilar sér í óhóflegum kostnaði, skorti á öryggi og meiri umhverfissóun en nauðsynleg er. 

Mér finnst þetta afskaplega skemmtilegt viðfangsefni því þarna mætast tæknilegar, lagalegar, pólitískar og markaðslegar áskoranir. Það er því að ýmsu að huga til þess að Blikk nái þeirri fótfestu sem það á svo sannarlega skilið enda um stórt samfélagslegt mál að ræða.“

Hvernig skipuleggur þú þig í vinnu?

„Ég hugsa bæði langt og stutt. Ég reyni að sjá fyrir mér einfalda mynd af langtíma markmiði sem ég búta svo upp í minni einingar sem eru viðráðanlegar og vinn það með teyminu mínu. Í þróun á hugbúnaði er mikilvægt að stóra markmiðið sé nokkurs konar rauður þráður en á sama tíma er algjör sóun að velta of mikið fyrir sér smáatriðum sem hugsanlega verður þörf á síðar meir.

Snemma á mínum ferli þá þróuðust hlutir þannig að mitt hlutverk er hugmyndasmíðin og síðan að vera til staðar fyrir samstarfsfólk, viðskiptavini og aðra sem hafa hagsmuni af þeim verkefnum sem ég hef tekið að mér. 

Það getur því stundum verið erfitt að skipuleggja hvern dag í þaula þar sem maður þarf gjarna að bregðast við hlutum sem voru ekki endilega efstir á blaði í upphafi dags. 

En ég reyni á móti að vinna með gátlista til að vera viss um að mér takist að klára brýn verkefni mál sem á mitt borð koma.“

Hvenær ferðu að sofa á kvöldin?

„Það helst í hendur að vera hvorki morgunhani né kvöldsvæfur. Ég spila ennþá fótbolta sem er mín hugleiðsla og geri það yfirleitt tvö kvöld í viku með góðum vinum. Þegar líður á kvöldin þá hef ég minn prívattíma sem ég nýti til þess að hlusta á tónlist, lesa um alls konar hluti og þar fram eftir götum. Þetta er einhvers konar ómeðvituð upplýsingaöflun sem sumir myndu segja gagnslausar upplýsingar en smátt og smátt verður til einhver heildarmynd. 

Ég hef til dæmis leikið mér við að skrifa pistla þar sem fléttast saman ólíklegustu hlutir á rökréttan máta. Ég lít á það sem einhvers konar samfélagslega vitund og ég hef á mínum ferli verið heppinn að fá tækifæri til þess að starfa í mörgum ólíkum menningarheimum þar sem slík vitund verður furðu gagnleg. 

Ég tel mig góðan ef ég sofna fyrir miðnætti en yfirleitt er það nær eitt á nóttunni.“