Nýverið bauð til dæmis fyrirtæki í Kísildal einum starfsmanni gull og græna skóga fyrir það eitt að fara að mæta aftur til vinnu í stað þess að vinna í fjarvinnu.
Tilboðið hljóðaði upp á hálfa milljón Bandaríkjadala í hlutabréfabónus, hvorki meira né minna.
Viðkomandi sagði Nei.
Það geta reyndar verið margar ástæður fyrir því að fólk kýs að starfa áfram í fjarvinnu. Hluti er auðvitað smithættan nú þegar Delta er enn á sveimi. Að lágmarki þurfa vinnuveitendur því að fullvissa starfsfólk um að allar bestu sóttvarnarráðstafanir eru gerðar á vinnustaðnum ef ætlunin er að fá fólk til að snúa til baka.
Í grein á vefsíðunni Fastcompany eru gefin nokkur ráð sem gætu hvatt fólk til að mæta aftur á vinnustaðinn.
Við skulum aðeins rýna í nokkrar leiðir:
1. Svaraðu spurningunni Hvers vegna?
Margir í fjarvinnu segjast afkasta meira en áður og spara sér auk þess tíma við ferðir fram og til baka og svo framvegis. Allur sveigjanleiki vinnunnar hefur aukist.
Vinnuveitendur sem vilja fá fólk til að snúa til baka á vinnustaðinn þurfa að vera skýrir í svörum um það hvers vegna þeir vilja að fólk komi aftur.
Því ef fólk er að skila sínu og jafnvel rúmlega það miðað við áður, hvers vegna ætti fólk að koma aftur?
Til viðbótar við skýr svör um af hverju, er mælt með því að vinnuveitendur láti vita að það væri þakklátt fyrir það að sjá fólkið oftar á vinnustaðnum. Þakklæti er jú eitthvað sem almennt virkar alltaf vel og er ómissandi þáttur í góðum samskiptum og nærveru.
Að efla liðsheildina er líka mikilvægur þáttur. Fólk þarf að upplifa það markmið að ætlunin sé að auka á allt sem einkennir góða teymisvinnu. Þessi skilaboð mega samt ekki vera orðin tóm og því þurfa vinnuveitendur að láta vita af því fyrirfram, hvernig ætlunin er að vinna að þessu.
2. Sveigjanleikinn á ekki að hverfa
Margir vinnustaðir hafa sett sér það markmið að fá fólk að hluta til aftur til vinnu en að fjarvinna verði áfram hluti vinnuvikunnar.
Til þess að blandað fyrirkomulag takist þarf starfsfólk að upplifa staðbundna vinnu sem eftirsóknarverðan valkost í samanburði við fjarvinnuna.
Hér er til dæmis mælt með því að vinnustaðir auki við fræðslu eða þjálfun af ýmsum toga þannig að fólk sjái fyrir sér að með því að mæta á vinnustaðinn hluta úr vinnunni, þá sé það að læra eitthvað nýtt eða verða betri í einhverju, sem það annars myndi missa af ef það er í fjarvinnu alla daga.
Eitt ráð í þessu er að kalla eftir hugmyndum frá starfsfólki um það hvað fólki fyndist spennandi að læra eða þjálfast betur í.
3. Að efla félagshlutann
Þótt fjarvinna sé vinsæl er útundanótti, einangrun og einmanaleiki þó einnig staðreynd. Til þess að sporna við þessu er mikilvægt að tryggja að samstarfsfólk hittist líka reglulega.
Fyrir marga gæti félagshlutinn verið rétta gulrótin.
Vinnustaðir þurfa því að huga að því hvað sé hægt að gera til að auka á félagshlutann í vinnunni og þá þannig að fólk upplifi félagshlutann þegar það mætir á vinnustaðinn.
4. Þolinmæði
Síðan er það blessuð þolinmæðin sem þrautina vinnur alla. Við þurfum öll að muna að Covid er ekki yfirstaðið og lífið er ekki orðið eðlilegt að nýju fyrir neinn.
Þetta getur þá þýtt að þótt fólk sé ekki endilega mjög hrætt við Covid er það hreinlega ekki tilbúið í augnablikinu til að taka ákvarðanir um að koma aftur á staðinn.
Sama hvaða leiðir eða gulrætur eru í boði.
En það er svo sem ekkert sem segir að það gæti ekki mögulega breyst síðar. Til dæmis þannig að fólk yrði tilbúnara til að festa sig í blönduðu fyrirkomulagi: Fjarvinna og staðbundin.
